Ένα βαρύ χτύπημα στο απόγειο της καριέρας του, δύο μόλις μέρες αφότου «σάρωσε» τις υποψηφιότητες στα Οσκαρ, δέχθηκε ο Γιώργος Λάνθιμος που έχασε τον πατέρα του Αντώνη, ο οποίος στα νιάτα του υπήρξε μπασκετμπολίστας του Παγκρατίου.
Ο πατέρας του σκηνοθέτη νοσηλευόταν στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας από τις 15 Ιανουαρίου υποφέροντας από αναπνευστικά προβλήματα.
Την είδηση αποκάλυψε ο δημοσιογράφος Βασίλης Σκουντής: «Τραγικό… Ο γιος ετοιμάζεται να σαρώσει τα Οσκαρ και ο Αντώνης Λάνθιμος έφυγε από τη ζωή πριν από λίγη ώρα. Καλό ταξίδι Γοργόνα…», έγραψε χαρακτηριστικά.
Ο Αντώνης Λάνθιμος υπήρξε παίκτης του Παγκρατίου και της Εθνικής Ομάδας τις δεκαετίες του ’60 και του ’70.
Είχε ύψος 1μ.93, ήταν ένας γόης της εποχής του και παράλληλα πολύ καλός παίκτης. Έπαιζε στη θέση του σμολ φόργουορντ, ήταν χαρισματικός σκόρερ και πνευματικό παιδί του αείμνηστου Νότη Μαστρογιάννη (σημαντικός αγωνιστής της Αριστεράς και εμβληματικός παράγοντας της ΕΟΚ) και μέλος της χρυσής ομάδας του Παγκρατίου, δίπλα στους Αλέκο Κοντοβουνήσιο, Τάκη Μάγλο, Νίκο Σισμανίδη και Αντώνη Γούναρη.
Ο Αντώνης Λάνθιμος, έπαιζε επίσης και καλό βόλεϊ, έφτασε ως την εθνική ομάδα και φόρεσε εννιά φορές το εθνόσημο, με παρουσία (έφηβος ακόμη) στη Βαλκανιάδα του 1964, αλλά και στο Ευρωμπάσκετ της επόμενης χρονιάς, όπου ήταν ο 12ος παίκτης.
Επί των ημερών του το Παγκράτι τερμάτισε τρεις φορές στην κορυφαία τριάδα της Α’ Εθνικής.
Ο δημοσιογράφος Φίλιππος Συρίγος που ήταν συνομήλικός του, τον είχε περιγράψει ως «ζογκλέρ» των γηπέδων, προικισμένο με φαντασία, μπρίο και έμπνευση.
Ο Αντώνης Λάνθιμος ζούσε τις δύο τελευταίες δεκαετίες στο Πόρτο Ράφτη και μάλιστα τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε δεν τους επέτρεψαν ούτε να παρακολουθήσει από κοντά τις μεγάλες επιτυχίες του γιου του, αλλά ούτε και να παρευρεθεί στον γάμο του γιου του με την Αριάν Λαμπέντ στο Λονδίνο.
Παρόλο που όπως έλεγε απορούσε πώς ο γιος του «σκέφτεται αυτά τα πράγματα που βάζει στις ταινίες του», ήταν πολύ περήφανος γι’ αυτόν.
Ο «Αστακός» του άρεσε περισσότερο από τον «Κυνόδοντα»: «Του το είπα στο τηλέφωνο, ότι για μένα είναι πολύ πιο ωραία αυτή η ταινία του απ’ όλες τις προηγούμενες», είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του στο περιοδικό «Down Town».
Αναφερόμενος στον γνωστό σκηνοθέτη, συνήθιζε να λέει: «Ο Γιώργος είναι διαφορετικός χαρακτήρας από μένα. Σοβαρός, υπεύθυνος, εργατικός, συνεπής. Εγώ ήμουν πιο μποέμ, πιο ρέμπελος. Οι ταινίες του γιου μου έχουν περίεργη υπόθεση και ασχολούνται με το παράδοξο. Δεν ξέρω από πού αντλεί τα σενάρια για τις ταινίες του μαζί με τον φίλο του, Ευθύμη Φιλίππου. Καμιά φορά παρακολουθώ τις ταινίες του και απορώ και εγώ πώς τα σκέφτεται αυτά τα πράγματα!», έλεγε χαρακτηριστικά.
Ο Γιώργος Λάνθιμος ακολούθησε για λίγο τα βήματα του πατέρα του, καθώς υπήρξε για μικρό διάστημα μέλος της αντρικής ομάδας του Παγκρατίου όταν αυτή επέστρεψε για μια γεμάτη εξαετία στο «σαλόνι» των μεγάλων. Έπαιζε «τριάρι» όπως ο πατέρας του, αλλά δεν βρήκε θέση δίπλα σε διεθνείς άσους όπως οι Καλαμπάκος, Καρατζάς, Μπακατσιάς, Τζαλαλής, στους πρώτους ξένους Χάρισον, Ρέλφορντ και στον Νικολόπουλο που φορούσε το 8 του απόμαχου Αντώνη. Επαιξε μόνο τρεις φορές, τις μέρες της απεργίας των επαγγελματιών καλαθοσφαιριστών (Οκτ.-Νοέμ. 1991), με απολογισμό 7 πόντους και 9 ριμπάουντ σε 79 λεπτά συμμετοχής. Το μέλλον του ήταν στη Σχολή Σταυράκου και στις σκοτεινές αίθουσες.
Η απώλεια του πατέρα του Αντώνη είναι το δεύτερο μεγάλο πλήγμα στη ζωή του σημαντικού σκηνοθέτη καθώς είχε χάσει στα 19 του μόλις χρόνια και τη μητέρα του.
