Ο Απόστολος Νικολαΐδης ήταν ο πατριάρχης του Παναθηναϊκού, καθώς υπηρέτησε το σύλλογο πιστά και με αφοσίωση από το 1928 έως και το 1979. Μάλιστα όλα τα τμήματα που διέθετε επί εποχής έκαναν πρωταθλητισμό. Από εκεί και πέρα ο Απόστολος Νικολαΐδης υπηρέτησε το σύλλογο από διάφορα πόστα.
Αναλυτικότερα ήταν έφορος και γενικός αρχηγός, έπειτα έγινε μέλος του ΔΣ, μετά ανέλαβε καθήκοντα αντιπροέδρου και τέλος, έγινε πρόεδρος του συλλόγου. Ουσιαστικά ο συγκεκριμένος άνθρωπος παρέλαβε την ποδοσφαιρική ομάδα του Γιώργου Καλαφάτη και την μετέτρεψε σ’ ένα άκρως επιτυχημένο όμιλο, ο οποίος είχε 20 τμήματα.
Το 1979 ωστόσο αποφάσισε να σταματήσει την ενασχόλησή του με τον Παναθηναϊκό και έτσι παραχώρησε τις μετοχές της νεοσύστατης ΠΑΕ στην οικογένεια Βαρδινογιάννη κι όχι στον Παύλο Γιαννακόπουλο που ήταν μέσα στους ενδιαφερόμενους.
Σαν σήμερα, λοιπόν, πριν από 38 χρόνια ο Απόστολος Νικολαΐδης έφυγε από τη ζωή, με την οικογένεια του Παναθηναϊκού να γίνεται πιο φτωχή, διότι έχασε μια από τις πιο σημαντικές μορφές της ιστορίας της. Ουσιαστικά μαζί με τον Γιώργο Καλαφάτη (ιδρυτή του συλλόγου), ο Απόστολος Νικολαΐδης αποτελούν ορόσημο στην ιστορία του τριφυλλιού.
Διαβάστε την ανακοίνωση της σελίδας του γνωστού βιβλίου «Και Χιλιάδες Τίτλοι»:
«Τέτοια ημέρα πριν από τριάντα οκτώ χρόνια έκλεισε τα μάτια ο άνθρωπος στον οποίο ο Παναθηναϊκός οφείλει… 1559 τίτλους. Όμως δεν είναι οι «και χιλιάδες τίτλοι» το μεγαλύτερο επίτευγμα του Απόστολου Νικολαΐδη. Είναι πως έδωσε πνοή στο δημιούργημα του Γεώργιου Καλαφάτη.
Λίγοι γνωρίζουν τι εστί Απόστολος Νικολαΐδης. Αρκεί αυτό: πιθανότατα όλοι μας να υποστηρίζαμε σήμερα κάποια άλλη ομάδα ή να μην ασχολούμασταν με τον αθλητισμό, χωρίς εκείνον. Είναι αυτός που πήρε μία ποδοσφαιρική ομάδα και «από το μηδέν» την μετέτρεψε σε «πρωταθλητή σ’ όλα τα σπορ». Τα τριάντα αγωνιστικά τμήματα, οι αμέτρητες επιτυχίες, τα πρωταθλήματα, οι συγκινήσεις και φυσικά, το λίκνο της παναθηναϊκής ιδέας, δηλαδή το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, είναι έργα του «πατριάρχη» του Παναθηναϊκού.
Ο Απόστολος Νικολαΐδης ήταν για όλη του τη ζωή η μεγαλύτερη αθλητική φυσιογνωμία του τόπου. Ως γιγαντόσωμος αθλητής σκέπαζε κάθε αντίπαλο· στο ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλεϊ και τον στίβο, ακόμα και σε αυτοκινητιστικούς αγώνες. Ως παράγοντας του Παναθηναϊκού, ήταν εμπνευστής κάθε πρωτοπόρας ενέργειας. Οι αντίπαλοι τον φοβόντουσαν και τον σέβονταν συνάμα. Ως παράγοντας του ελληνικού αθλητισμού (πρόεδρος Ε.Π.Ο., Σ.Ε.Γ.Α.Σ., Ε.Λ.Π.Α., Ε.Ο.Ε.) είχε ένα moto: δημιουργία, δημιουργία, δημιουργία. Αναγέννησε τον αθλητισμό του τόπου μετά την Κατοχή, με απίστευτο ζήλο και μανιώδη εργασία. Χάρη σε αυτόν αναπτύχθηκε ο επαρχιακός και ο σχολικός αθλητισμός, κατασκευάστηκαν γήπεδα και έγιναν μεγάλα έργα (τα οποία σήμερα καρπώνονται ακόμα και οι αντίπαλοι του Τριφυλλιού).
Ο Παναθηναϊκός ευτύχησε γιατί τον δημιούργησε ένας επαναστάτης του αθλητισμού, όπως ο Γεώργιος Καλαφάτης. Γιατί τον έπλασε ένας οραματιστής, όπως ο Απόστολος Νικολαΐδης. Γιατί τον έστειλε στα αστέρια ένας γίγαντας, όπως ο Παύλος Γιαννακόπουλος. Και είναι ακόμα πιο ευτυχής, γιατί σε πείσμα των καιρών, θα τον σηκώσουν ξανά ─αργά ή γρήγορα─ οι εκατομμύρια πιστοί της «πράσινης» Ιδέας.
‘’Γιατί ο Παναθηναϊκός που είναι μια Ιδέα, είναι Αθάνατος’’».
