Μισός στο Μπακού κόντρα στη Νέφτσι. Χωρίς έντεκα παίκτες. Έξι ποδοσφαιριστές απουσίαζαν στην πρώτη αναμέτρηση (συν τα προβλήματα των Μπουχαλάκη και Μαντί Καμαρά, που προέκυψαν κατά τη διάρκεια του αγώνα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»). Οποιαδήποτε άλλη ομάδα θα λύγιζε από την πίεση και τα αγωνιστικά προβλήματα. Πριν από τον αγώνα, θα είχε έτοιμη τη δικαιολογία για μετά, σε περίπτωση που κάτι πήγαινε στραβά. Όχι, όμως, ο Ολυμπιακός!
Ο Πέδρο Μαρτίνς έχει δημιουργήσει μία «πολεμική μηχανή», που αρνείται να παραδοθεί και δεν… μασάει από τίποτα! Το μεγάλο πλεονέκτημα του Πορτογάλου, ξέχωρα από το φοβερό έργο που επιτελεί στην ομάδα (μαζί με τους συνεργάτες του), είναι ότι όσους παίκτες επιλέγει να πορευθεί σε μία σεζόν, τούς εμπιστεύεται απόλυτα και η σχέση μαζί τους έχει γίνει αμφίδρομη! Κάθε ποδοσφαιριστής γνωρίζει το ρόλο του και τι πρέπει να κάνει σε κάθε παιχνίδι. Είτε είναι βασικός είτε πρέπει να μπει σε ένα ματς και να καλύψει μία απουσία.
Η ομάδα ήταν άριστα τοποθετημένη στον προβληματικό αγωνιστικό χώρο, παίζοντας χωρίς τους τρεις βασικούς της μέσους (Εμβιλά, Μπουχαλάκη, Μαντί Καμαρά) και έχοντας έναν καθαρόαιμο ακραίο μπακ στη διάθεσή της (τον Λαλά). Με τέσσερις στόπερ στην εντεκάδα! Μία πειραματική σύνθεση και στο δεύτερο επίσημο παιχνίδι της σεζόν 2021/22, αλλά η αποστολή εξετελέσθη.
Ο Σισέ διέπρεψε σε ρόλο αριστερού μπακ-χαφ, παίζοντας για δεύτερη φορά στη συγκεκριμένη θέση, αλλά πρώτη για έναν ολόκληρο αγώνα! Ο Σενεγαλέζος είναι «στρατιώτης» και δείχνει κάθε φορά πόσο αγαπάει και έχει «δεθεί» τον Ολυμπιακό. Και όμως, βρίσκεται υπό καθεστώς παραχώρησης…
Πόσο δύσκολο είναι για έναν υψηλόσωμο στόπερ, με μπόι 197 ολόκληρα εκατοστά (τόση αξία έχει και αυτή η πρόκριση!), να παίζει όλη την αριστερή πλευρά, αν και δεξιοπόδαρος, και να μην αρκείται στα αμυντικά του καθήκοντα, αλλά να προσπαθεί να βγαίνει μπροστά και να βοηθήσει όσο μπορεί! Ο Σισέ προσαρμόζεται και δίνει τα πάντα κάθε φορά που αγωνίζεται. Το θέμα που έχει, είναι στη συγκέντρωση, αλλά στον επαναληπτικό με τους Αζέρους ήταν κυριολεκτικά παντού και πολύ σοβαρός πάνω στο χορτάρι. Ανεβοκατέβαινε την αριστερή πτέρυγα, έκανε τις προωθήσεις του, είχε συμμετοχή στη φάση του νικητήριου γκολ… Με δύο λέξεις, ήταν συγκινητικός! Επαναλαμβάνουμε πως με αυτήν τη σωματοδομή είναι πολύ δύσκολο για έναν ψηλό στόπερ να παίξει ως αριστερός μπακ-χαφ και να προσαρμόσει το σώμα του και τις επαφές του με την μπάλα στις απαιτήσεις της θέσης.
Ο Βαλμπουενά ηγήθηκε, συμπαρασύροντας και τους συμπαίκτες του. Ο Γάλλος είναι αλάνι και δεν γουστάρει να χάνει! Η ασίστ του 37χρονου μεσοεπιθετικού ανάμεσα σε πέντε παίκτες της αντίπαλης ομάδας ήταν σεμιναριακού επιπέδου. Μία «σκαφτή» πάσα-όνειρο με το αριστερό, την οποία ο Μασούρας εκμεταλλεύτηκε χάρη στο επιθετικό του ένστικτο, σκοράροντας με τον δεξιό μηρό!
Οι Κούντε και Σουρλής έκαναν ώριμο και μεστό παιχνίδι. Σαν να αγωνίζονταν χρόνια μαζί στο χώρο του κέντρου των Ερυθρόλευκων. Ο Καμερουνέζος είναι ντελικάτος και αρχοντικός με την μπάλα στα πόδια. Κλασικό οκτάρι με έφεση στην κυκλοφορία μπάλας και τη δημιουργία παιχνιδιού. Παράλληλα, ο τύπος έκοβε στη μεσαία γραμμή με διαδοχικά… τακουνάκια! Ήταν το χαρακτηριστικό το στιγμιότυπο στο πρώτο ημίχρονο. Ο 18χρονος Σουρλής, παίζοντας ως εξάρι, έβγαλε τσαμπουκά και πάθος. Δεν κώλωσε να πάρει πρωτοβουλίες και να «τρέξει» την μπάλα από τη μεγάλη περιοχή της ομάδας του μέχρι τη μεγάλη περιοχή της αντιπάλου!
Ο Ολυμπιακός έβγαλε νέους πρωταγωνιστές και το σύνολο δούλεψε ρολόι. Ο Μάρκοβιτς ήταν πολύ καλός στο κέντρο της άμυνας, όπου ξεχώρισε η μορφή του Σεμέδο, ο οποίος όποτε παίζει σοβαρά δεν έχει αντίπαλο και δεν… βλέπει κανέναν! Οι Αζέροι «καίγονταν» για γκολ, αλλά απείλησαν μία φορά στην αρχή με ένα τυχερό μακρινό σουτ και στο φινάλε (90′) με ένα καλό σουτ εντός μεγάλης περιοχής. Οι Ερυθρόλευκοι μπορούσαν εύκολα να πετύχουν τουλάχιστον άλλα δύο γκολ αν ο Χασάν δεν έχανε δύο κλασικές ευκαιρίες και ο Κούντε «έσπαγε» την μπάλα στον Ραντζέλοβιτς, στο φινάλε, κάτι που δεν έπραξε…
Η πρόκριση επί της Νέφτσι μπορεί να ήταν μία ακόμα ημέρα στη δουλειά για τον Ολυμπιακό, αλλά βάσει συνθηκών και δεδομένων συνιστά άθλο. Μόνο εύκολο και απλό δεν είναι αυτό που κάνει ο Ολυμπιακός την τελευταία πενταετία. Αισίως, ο Θρύλος έφτασε τις 10 διαδοχικές προκρίσεις στα καλοκαιρινά ευρωπαϊκά προκριματικά είτε Champions είτε Europa League! Μπορεί οι αντίπαλοι να μην προέρχονται από την κορυφογραμμή της Ευρώπης, αλλά οι Ερυθρόλευκοι έχουν πολλά περισσότερα να χάσουν παρά να κερδίσουν σε αυτούς τους παράξενους αγώνες. Καλό λόγο δεν πρόκειται να ακούσουν έτσι και αλλιώς, οπότε κάνουν τη δουλειά τους και πετυχαίνουν τους στόχους τους. Ήδη, η ομάδα εξασφάλισε την ευρωπαϊκή της συνέχεια μέχρι τον Δεκέμβριο ό,τι και να γίνει. Δεν θέλει και πολύ να γίνει η στραβή σε αυτήν την πρώιμη φάση της σεζόν, όπου καμία ομάδα δεν είναι έτοιμη σε απόλυτο βαθμό ούτε καν σε υποφερτό. Από εδώ και πέρα, οι αγώνες θα είναι διαδοχικοί και κάθε εβδομάδα. Απομένουν άλλα δύο εμπόδια, αρχής γενομένης από αυτό της Λουντογκόρετς. Λογικά, θα προκύψουν ορισμένες επιστροφές και ο Ολυμπιακός τις έχει απόλυτη ανάγκη.
ΥΓ: Αν ο Ολυμπιακός συνάντησε τέτοια εχθρική και οικτρή αντιμετώπιση από τη διαιτησία στον β’ προκριματικό γύρο του Champions League, ιδιαίτερα στον επαναληπτικό από τον απαράδεκτο Ισπανό ντε Μπούργκος (ναι, η Νέφτσι ολοκλήρωσε το ματς με τρία φάουλ και ο Ολυμπιακός με 12, τα 10 εξ αυτών στο πρώτο ημίχρονο!), γίνεται αντιληπτό ότι ο δρόμος προς τη φάση των ομίλων θα είναι δύσβατος. Θα προκύψουν και άλλα, τέτοιου είδους, εμπόδια. Ο Θρύλος, όμως, έχει το «know-how» για να παίρνει αυτό που θέλει κόντρα σε όλους και όλα.
Πάντως, προκαλεί εύλογη απορία το συγκεκριμένο γεγονός γιατί αν από τώρα άρχισαν τα όργανα, δεν θέλουμε καν να φανταζόμαστε τι μπορεί να προκύψει στην πορεία… Από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό αυτός ο απίθανος Ρικάρντο ντε Μπούργκος κατέστησε σαφές με τη συμπεριφορά του εντός αγωνιστικού χώρου πως ο Ολυμπιακός πρέπει να τα κάνει όλα τέλεια και να μη δώσει δικαιώματα γιατί ο Ισπανός ήταν έτοιμος να τιμωρήσει και την παραμικρή αφορμή που θα τού δινόταν… Η στάση και η γλώσσα του σώματος τα «έλεγαν» όλα.
