Από την τελευταία φορά που ο Ολυμπιακός νίκησε με… αντίκρισμα την ΑΕΚ, συμπληρώθηκαν ακριβώς δυο χρόνια. Στις 2 Οκτωβρίου του 2016 οι Πειραιώτες διέλυσαν την Ένωση με 3-0, βγάζοντας αντίδραση στην αμφισβήτηση που είχε προηγηθεί προς Μπέντο και παίκτες.
Μεσολάβησαν έκτοτε επτά αναμετρήσεις στις οποίες οι Πειραιώτες πήραν μονάχα μια νίκη και αυτή χωρίς ουσία: το 0-1 του επαναληπτικού ημιτελικού στο ΟΑΚΑ που σήμανε αποκλεισμό από τον τελικό του 2017. Αν μη τι άλλο, η αρνητική παράδοση που έχει δημιουργηθεί την τελευταία διετία δεν επιτρέπει απροσεξίες και λάθη. Ειδικά όταν ο Ολυμπιακός αγνοεί το διπλό σε ματς πρωταθλήματος από τότε που η ΑΕΚ είχε το… παλιό ΑΦΜ. Από το 0-4 της σεζόν 2012/13 δηλαδή…
Η εξήγηση
Ο Πέδρο Μαρτίνς ανακοίνωσε την αποστολή που θα ταξιδέψει στο Μιλάνο και από αυτήν απουσιάζουν οι βασικότατοι Ομάρ, Χριστοδουλόπουλος, Βούκοβιτς και Μπουχαλάκης, πέραν του τιμωρημένου Τσιμίκα. Πως οδηγηθήκαμε όμως ως αυτή την απόφαση;
Η ισοπαλία της πρεμιέρας με την Μπέτις περιόρισε αισθητά τις ρεαλιστικές ελπίδες πρόκρισης του Ολυμπιακού στην επόμενη φάση. Ταυτόχρονα, η ήττα – σοκ από τον πολύ κατώτερο ΠΑΟΚ στένεψε σε σημαντικό βαθμό τα περιθώρια δεύτερης σερί απώλειας στο πρωτάθλημα. Νωρίς – νωρίς λοιπόν, ο Μαρτίνς κλήθηκε να στείλει το μήνυμα για το ποια είναι η απόλυτη προτεραιότητα της φετινής σεζόν. Όχι ότι ήταν μυστικό βεβαίως, αλλά όπως και να το κάνουμε, πολλές φορές υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο τι λες και τι τελικά πράττεις.
Όχι ότι είναι της πλάκας οι παίκτες που θα κληθούν να αναπληρώσουν το κενό όσων θα μείνουν πίσω. Απλώς είναι σαφές ότι αυτοί που δεν πάνε Μιλάνο προορίζονται για βασικοί και κόντρα στην ΑΕΚ, όπως ακριβώς συνέβη την περασμένη Κυριακή. Από εδώ και πέρα, ο Πορτογάλος τεχνικός γνωρίζει καλά ότι πολλά θα κριθούν στη διαχείριση του υλικού και αγώνες σαν αυτόν με τη Μίλαν του δίνουν διπλή ευκαιρία: αφενός να δώσει ανάσες σε παίκτες που τις χρειάζονται και από την άλλη να βάζει όλο και περισσότερο στο αγωνιστικό κλίμα εκείνους που προστέθηκαν αργότερα στο ρόστερ και τώρα προσπαθούν σιγά – σιγά να βρουν ρυθμό.
Από την κλήρωση του Αυγούστου κιόλας, ήταν σαφές πως ο Ολυμπιακός καλούταν να πραγματοποιήσει μια μίνι υπέρβαση προκειμένου να φτάσει στους «32». Κόντρα σε μια από τις βαρύτερες φανέλες της Ευρώπης αλλά και σε μια αυθεντική εκπρόσωπο του σύγχρονο ισπανικού ποδοσφαίρου, οι πιθανότητές σου να μπεις σφήνα είναι εξαρχής περιορισμένες.
Ποιος είναι «λίγος»;
Με απλά λόγια, ο Πέδρο Μαρτίνς έκανε το αυτονόητο. «Ψήφισε» ΑΕΚ και πρωτάθλημα, απελευθερώνοντας τους παίκτες του από το άγχος της διεκδίκησης αποτελέσματος στο Μιλάνο. Τον καθιστά ξεγραμμένο τον Ολυμπιακό στο Σαν Σίρο μια τέτοια επιλογή παρ’ όλα αυτά; Ούτε κατά διάνοια. Ίσα – ίσα που μπορεί να του βγει και σε καλό αυτή η διάθεση αρκετών αλλαγών στην ενδεκάδα. Δεν είναι καθόλου λίγοι εκείνοι που περιμένουν τη σειρά τους για να διεκδικήσουν μεγαλύτερο ρόλο στο υπάρχον ροτέισον. Ποιον να πεις «λίγο» δηλαδή; Τον Γκιγιέρμε; Τον Τοροσίδη; Τον Νάτχο; Τον Κούτρη; Τον Σισέ; Ή μήπως τον Γιάγια Τουρέ που είναι θέμα χρόνου μέχρι να… κατσικωθεί στο αρχικό σχήμα;
Ο φετινός Ολυμπιακός έχει ξεκάθαρες προτεραιότητες. Και το ότι ο Μαρτίνς δεν αφήνει το μυαλό των παικτών του να θολώσει και να παγιδευτεί σε ευρωπαϊκούς «περισπασμούς», είναι ένα ακόμη βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. (Σχεδόν) ό,τι και να γίνει στο Μιλάνο, εκείνο που μετρά είναι το ματς κόντρα στην ΑΕΚ. Και με εμφάνιση και διάθεση όπως της περασμένης Κυριακής, πρέπει να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα για να μην έρθει κι αυτή τη φορά η νίκη…