Σαν σήμερα, 12 Δεκεμβρίου 1975, ίσως η πιο πολύκροτη υπόθεση που είχε βιώσει έως τότε το ελληνικό ποδόσφαιρο, έλαβε (προσωρινά) τέλος. Ο Παναθηναϊκός γλίτωσε το στίγμα της καταδίκης για δωροδοκία και του υποβιβασμού στη Β’ Εθνική, χάρη στην ψήφο ενός… Ολυμπιακού. Και μάλιστα όχι όποιου κι όποιου μέλους του, αλλά ενός εκ των ιδρυτικών στελεχών του: του παλιού ποδοσφαιριστή και μετέπειτα προέδρου του, Γιώργου Ανδριανόπουλου!
Η δική του απαλλακτική ψήφος, διαμόρφωσε το αποτέλεσμα τις ψηφοφορίας μεταξύ των μελών της Διοικητικής Ανακριτικής Επιτροπής (το ανώτατο αθλητικό δικαστήριο της εποχής) για την περιβόητη «υπόθεση των λουλουδιών». Σύμφωνα με αυτήν, δεν αποδεικνυόταν η απόπειρα δωροδοκίας από τον Παναθηναϊκό των παικτών του Ηρακλή, Τάκη Νικολούδη και Ζαχαρία Χαλιαμπάλια, πριν από τον μεταξύ τους ημιτελικό Κυπέλλου στις 28 Μαΐου 1975. Το «τριφύλλι» θα συνέχιζε να αγωνίζεται στην Α’ Εθνική κι αυτό το όφειλε κατά κύριο λόγο σε έναν… αιώνιο αντίπαλό του!
Υπέρ της ενοχής του Παναθηναϊκού είχαν ψηφίσει οι δύο έμπειροι δικαστικοί-μέλη της ΔΑΕ, ο εφέτης και εισηγητής της υπόθεσης, Ν. Γεωργόπουλος και ο αρεοπαγίτης, Κ. Παρασκευόπουλος. Υπέρ της απαλλαγής ψήφισαν, εκτός του Ανδριανόπουλου (ο οποίος ήταν τότε πρόεδρος του Ανώτατου Συμβουλίου Αθλητισμού), ο πρόεδρος της ΔΑΕ, Γ. Βασιλόπουλος και ο εφέτης, Γ. Γεραρής. Λέγεται, πάντως, ότι ο Ανδριανόπουλος έβγαλε την ετυμηγορία του τελευταίος κι αφού αμφιταλαντεύθηκε έντονα, ενώ γνώριζε ότι οι απόψεις των συναδέλφων του ήταν μοιρασμένες. Δήλωσε δε μετά το τέλος της διαδικασίας: «Δεν επείσθην περί της ενοχής του σωματείου».
Διαβάζοντας ψύχραιμα τις διασωθείσες πηγές, προκύπτουν πράγματι αρκετά ερωτηματικά. Για παράδειγμα, ο Λες Σάνον, ο οποίος ήταν προπονητής του Ηρακλή στο επίμαχο ματς, είχε τονίσει στη γραπτή κατάθεσή του ότι η απόδοση των παικτών του στον ημιτελικό ήταν θαυμάσια και ότι η ήττα με 2-1 οφειλόταν σε λάθος του τερματοφύλακα, Γρηγόρη Φανάρα. Ακόμα μεγαλύτερη αίσθηση είχε προκαλέσει το γεγονός ότι ο Ηρακλής δεν παρέστη στην ακροαματική διαδικασία της 12ης Δεκεμβρίου 1975, γεγονός που ερμηνεύτηκε από την έδρα ως αδυναμία στήριξης της καταγγελίας του ή και έμμεσης παραίτησής του από αυτήν.
Η απουσία των ανθρώπων του «Γηραιού» (πρόεδρός του τότε ήταν ο Νίκος Ατματζίδης) ήταν ανεξήγητη, μια και εξ αρχής είχε διατρανώσει ότι διαθέτει αδιάσειστα στοιχεία στην κατοχή του. Όπως τις μαγνητοταινίες με καταγεγραμμένες τις επίμαχες συνομιλίες των Χαλιαμπάλια και Νικολούδη με τον συμπαίκτη τους, Γιώργο Ροκίδη (ο οποίος φερόταν να είχε δράσει ως μεσάζων για λογαριασμό του Παναθηναϊκού, στον οποίο αγωνιζόταν παλιότερα), αλλά και με τις ομολογίες τους για την τέλεση της απόπειρας δωροδοκίας. Μαγνητοταινίες τις οποίες άκουσαν οι δημοσιογράφοι στη συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε ο Ηρακλής λίγες μέρες μετά την επίσημη καταγγελία, αλλά όχι και τα μέλη της αρμόδιας επιτροπής, μια και δεν προσκομίστηκαν ποτέ στο δικαστήριο.
Μετά την απόφαση να μην επιβληθούν διοικητικές κυρώσεις στον Παναθηναϊκό, η «υπόθεση των λουλουδιών» (ονομάστηκε έτσι επειδή τα χρήματα αναφέρονταν ως «λουλούδια» στις τηλεφωνικές συνομιλίες) έφτασε και στην ποινική δικαιοσύνη. Ο ιθύνων νους του «τριφυλλιού», Αντώνης Μαντζεβελάκης και το στέλεχος του συλλόγου (και παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Σωτήρης Αγγελόπουλος, καταδικάστηκαν αρχικά σε τετράμηνη φυλάκιση από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, αλλά αθωώθηκαν τον Σεπτέμβριο του 1976 από το Εφετείο. Το οποίο, ωστόσο, έκρινε ένοχους τους Χαλιαμπάλια, Ροκίδη, στους οποίους επέβαλε ποινή φυλάκισης τεσσάρων μηνών με τριετή αναστολή!
Η περιβόητη υπόθεση είχε κλείσει οριστικά με αυτήν την απόφαση που θύμιζε… χρησμό Πυθίας (μια και αναγνωριζόταν η τέλεση αξιόποινης πράξης, χωρίς όμως ουσιαστικούς ενόχους), αλλά εξακολουθεί να κυνηγά το «τριφύλλι» ακόμα και σήμερα. Και κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσο μεγάλος θα ήταν ο αντίκτυπος στη μετέπειτα πορεία του, αν είχε κριθεί ένοχος για δωροδοκία και είχε υποχρεωθεί να παίξει στη Β’ Εθνική. Αν, δηλαδή, ο συνιδρυτής του Ολυμπιακού, Γιώργος Ανδριανόπουλος, δεν είχε αποφασίσει να τον σώσει.
Λέγεται ότι ο πρώην πρόεδρος των «ερυθρολεύκων» είχε ψηφίσει και συναισθηματικά, μια και ήταν φίλος με τον ηγέτη του Παναθηναϊκού, Απόστολο Νικολαΐδη. Άλλοι υπονόησαν ότι έπαιξε μεγάλο ρόλο το «βαρύ» όνομα της κατηγορούμενης ομάδας, ακόμα και ότι ασκήθηκαν άνωθεν πιέσεις. Η ουσία ήταν μία. Όπως έγραψε ο κορυφαίος αθλητικός συντάκτης, Χάρης Λυμπερόπουλος, στην «Απογευματινή» της 13ης Δεκεμβρίο 1975, η απόφαση της ΔΑΕ «χώρισε επισήμως τις ομάδες του εθνικού μας πρωταθλήματος σε μεγάλες και μικρές και καθόρισε ένα καινούριο τρόπο απονομής αθλητικής δικαιοσύνης».
Η εκτίμηση του Λυμπερόπουλου επιβεβαιώθηκε περίτρανα το 1980. Τότε που ο καταγγέλλων της «υπόθεσης των λουλουδιών», ο Ηρακλής, βρέθηκε σε θέση κατηγορούμενου για παρόμοια υπόθεση την οποία κατήγγειλε ο ΠΑΟΚ και υποβιβάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες.
