Σαν σήμερα, στις 11/07/2010, ο Βασίλης Σπανούλης πήρε μία ιστορική απόφαση. Να αφήσει τον Παναθηναϊκό για να υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας με τον Ολυμπιακό και να αλλάξει για πάντα την ιστορία του μπάσκετ στην Ελλάδα.
Όσες λέξεις και αν γραφτούν σε αυτό το κείμενο δεν θα είναι αρκετές για να περιγράψουν το μεγαλείο του Βασίλη Σπανούλη, αλλά και το πόσο άλλαξε την ιστορία του Ολυμπιακού μέσα σε μία δεκαετία.
Ήταν 11 Ιουλίου του 2010, όταν οι Ερυθρόλευκοι ανακοίνωσαν την έναρξη της συνεργασίας τους με τον Λαρισαίο γκαρντ. Η κίνηση αυτή ταρακούνησε τα ήρεμα νερά του ελληνικού μπάσκετ, καθώς ο Σπανούλης ήταν από τους λίγους -τότε- που έκανε το δρομολόγιο ΟΑΚΑ – ΣΕΦ.
Στόχος του; Η καθιέρωση του Ολυμπιακού στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, κάτι που με τα χρόνια πήρε σάρκα και οστά.
Το ντεμπούτο του με τη φανέλα του Ολυμπιακού στη Euroleague το έκανε κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης και από την πρώτη στιγμή έδειξε ότι τα… πράγματα στους Ερυθρόλευκους θα αλλάξουν μια και καλή.
Ο Σπανούλης στον πρώτο του αγώνα στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση μέτρησε 16 πόντους, 3 ριμπάουντ και 7 ασίστ, ενώ παράλληλα είχε 21 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης.
Συνολικά σε δέκα σεζόν με τους Ερυθρόλευκους έχει αγωνιστεί σε 248 παιχνίδια στη Euroleague μετρώντας 13.4 πόντους κατά μέσο όρο.
Μέσα σε αυτές τις σεζόν ο θρύλος του ελληνικού μπάσκετ και αρχηγός του Ολυμπιακού μπόρεσε να γίνει πρώτος σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης, καθώς στο παιχνίδι με τη Φενέρμπαχτσε τη φετινή σεζόν ξεπέρασε τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο, ενώ είχε ήδη περάσει τον Δημήτρη Διαμαντίδη για να γίνει πρώτος πασέρ στην ιστορία της Euroleague.
Ο Σπανούλης, εκτός από ένας εξαιρετικός και μοναδικός παίκτης εντός παρκέ, έχει δείξει αμέτρητες φορές και το ήθος του εκτός αυτού.
Το 2015 ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε κάνει μία άνευ προηγουμένου επίθεση στον ηγέτη του Ολυμπιακού, αλλά ο ίδιος δεν έδωσε ποτέ έκταση στο ζήτημα και περίμενε -ακόμα περιμένει δηλαδή- την εκδίκαση της υπόθεσης.
Τότε είχε πει στη συνέντευξη μετά από τη νίκη του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ: «Ούτε έβρισα κανέναν, ούτε έκανα κάτι αντιαθλητικό. Καλώς ή κακώς στο ΟΑΚΑ τα τελευταία πέντε χρόνια ακούω πάρα πολλά. Πάνω στην ένταση της στιγμής έκανα αυτό που έκανα. Δεν έθιξα κανέναν και ούτε έκανα κάτι κακό για να λέγονται αυτά τα πράγματα».
Σε ερώτηση για το αν το μετάνιωσε για την κίνησή του: «Να μετανιώσουν αυτοί που βρίζουν οικογένειες και παιδιά. Όχι εγώ!».
Όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για έναν από τους πιο χαρισματικούς παίκτες που έχουν πατήσει το πόδι τους σε παρκέ, στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ. Έναν παίκτη που πήρε μία ομάδα από την αφάνεια και την οδήγησε στην κορυφή της Ευρώπης δύο φορές.
Έναν παίκτη που έκανε τον αείμνηστο Κόμπι Μπράιαντ να μιλήσει με τα καλύτερα λόγια και να παροτρύνει τις ομάδες του NBA να μελετήσουν το παιχνίδι του. Σε συνέντευξή του στη «Marca» είχε δηλώσει: «Όταν πήγα για πρώτη φορά στην εθνική ομάδα των ΗΠΑ, είπα στον Μάικ Σιζέφσκι πώς θέλω να είμαι ο ηγέτης της ομάδας, αυτός που θα οδηγούσα την ομάδα στην αλλαγή και τις επιτυχίες. Άρχισε να μελετώ κορυφαίους παίκτες από τον υπόλοιπο κόσμο όπως ο Σπανούλης, ο Διαμαντίδης ή ο Μπαρμπόσα. Και ορισμένες συμπαίκτες μου με ρώτησαν γιατί το έκανα αυτό. Κι εγώ τους απάντησα να μελετήσουν τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζονταν ο Σπανούλης!»
Ωστόσο, μία στιγμή θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό μου. Το νικητήριο τρίποντο του «Kill Bill» στο ΟΑΚΑ, όταν στη δεύτερη παράταση και μετά από έναν εκπληκτικό αγώνα, χάρισε το πρωτάθλημα στον Ολυμπιακό, μέσα στο… σπίτι του «αιώνιου» αντιπάλου του και μπροστά από τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος μετά από τον συγκλονιστικό αγώνα δήλωσε για τον Σπανούλη: «Σκέφτηκα, “δεν το χάνεις ρε Βασιλάρα; Μας έχεις στείλει δυο – τρεις φορές”. Αλλά το έβαλε. Δείχνει τι ποιότητα έχει και πόσο μεγάλος παίκτης είναι. Όλος ο κόσμος το καταλαβαίνει, την ποιότητά του και την ικανότητά του».
Θυμηθείτε το τρίποντό του Σπανούλη:
Την επόμενη σεζόν ο Σπανούλης θα κλείσει 11 συναπτά έτη στον Ολυμπιακό και ευχή όλων είναι να μπορέσει να κάνει την ομάδα να επιστρέψει στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Μέχρι τότε θυμηθείτε τα… μαγικά του, τα τελευταία δέκα χρόνια:
