Μια σειρά από εξωγενείς παράγοντες (κορωνοϊός, lockdown) έκανε το φετινό πρωτάθλημα βόλεϊ να είναι το δυσκολότερο.
Παρά τις παραπάνω δυσκολίες και το γεγονός πως το καλοκαίρι προχώρησε σε μια σειρά αλλαγών στο ρόστερ, ο Ολυμπιακός επέδειξε εντυπωσιακή σταθερότητα και άνοιξε την ψαλίδα από τους υπόλοιπους με αποτέλεσμα να φτάσει εύκολα – και βάσει αριθμών – στην κατάκτηση του 30ού πρωταθλήματος της ιστορίας του.
Ο Κώστας Στιβαχτής στα 41 του χρόνια πήρε τη φανέλα του βασικού πασαδόρου σπίτι του και κλήθηκε να μοιράσει την μπαγκέτα.
Η συγκεκριμένη απόφαση αιφνιδίασε και… ξένισε αρκετό κόσμο, με τον διεθνή πασαδόρο όμως να κλείνει τα αυτιά του και μέσα από πολλή δουλειά να παίζει κομβικό ρόλο στην κατάκτηση του 30ού τίτλου.
Ο Στιβαχτής μιλά στο FWS για όλα: Για τις δυσκολίες που είχε η χρονιά, την περιπέτεια στο τμήμα με τον κορωνοϊό και την απόδοση τόσο της ομάδας, όσο και του ίδιου.
«ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΩ»
«Μπορεί να μην υπήρχε σχέδιο και παλαιότερα να είμαι βασικός, αλλά έχει τύχει και την πρώτη χρονιά που ήρθα να παίξω αρκετά και τη δεύτερη χρονιά από ένα σημείο και μετά αγωνίστηκα αρκετά.
Δεν σκεφτόμουν ποτέ ότι θα είμαι δεύτερος ακόμα και με ξένους πασαδόρους. Ήξερα ότι ίσως είναι πιο δύσκολο να με εμπιστευτεί ο προπονητής, αλλά πάντα δούλευα σαν να είμαι πρώτος. Και έτσι πρέπει να κάνεις. Ο δεύτερος έχει πιο δύσκολο ρόλο όταν καλείται να αντικαταστήσει τον βασικό, γιατί εσύ είσαι εκεί και πρέπει να αποδείξεις μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ότι είσαι καλός και να κουμαντάρεις την ομάδα.
Δούλευα πολύ καθημερινά για το συμφέρον της ομάδας και το δικό μου. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση ακυρώνεται η προσπάθεια σου, αν δηλαδή η ομάδα δεν τα πάει καλά και τα πας μόνο εσύ», επισημαίνει για τα χρόνια που έχει περάσει στον Ολυμπιακό και στη συνέχεια συμπληρώνει αναφορικά με το αν έχει μάθει πράγματα από τους πασαδόρους που έχουν φορέσει τη φανέλα του συλλόγου:
«Κάθε μέρα μαθαίνεις. Όπως και στη ζωή, έτσι και στον αθλητισμό. Καθημερινά ένα ερέθισμα μπορεί να δώσει στον καθένα μας κάτι διαφορετικό. Ακόμα και όταν είχα νέους συμπαίκτες, μάθαινα πράγματα. Κάθε μέρα που πηγαίνεις στο γήπεδο μπορεί να υπάρξει κάτι που να σε βελτιώσει στο τεχνικό κομμάτι.
Πολλά πράγματα τα μάθαινα στην πρώτη μου χρονιά στον Ολυμπιακό. Πάντα σου δίνουν όλοι να δουλέψεις κάποια πράγματα, ακόμα και αν δεν τα έχεις σκεφτεί. Αυτό ίσχυσε και φέτος με τους Νικολάκη – Κασαμπαλή, όπως και τα προηγούμενα χρόνια με τον Ντζίζγα που έχει κατακτήσει παγκόσμιο με την Πολωνία και τον Τερβαπόρτι που είναι βασικός στην εθνική Φινλανδίας».
Τον ρωτάμε αν ξεχώρισε κάποιον όλα αυτά τα χρόνια και η αλήθεια είναι πως δεν κρύβει την αδυναμία του στον Βασίλη Κουρνέτα, τον οποίο φιλοξενήσαμε και μίλησε για το 20ό πρωτάθλημα.
«Ξεχώρισα τον Βασίλη γιατί ήταν η περίπτωση που επειδή ήταν Έλληνας έλεγαν ότι δεν παίζει καλά και το παιδί ήταν σε κορυφαίο επίπεδο. Είχε φτάσει μέχρι το 2009 να είναι ένας από τους κορυφαίους πασαδόρους στην Ευρώπη. Επειδή ήμουν και λίγο πιο μικρός και είχε παίξει σε υψηλό επίπεδο, μου έδωσε έναν άλλον τρόπο να σκεφτώ το πώς θα δουλέψω».
«ΧΑΣΑΜΕ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΜΑΣ»
Τα κλειστά γήπεδα λόγω του lockdown έκαναν ακόμα την κατάσταση πολύ περίπλοκη αφού δεν υπήρχε η δυνατότητα σοβαρής προπόνησης των αθλητών στο σπίτι: «Η φετινή χρονιά είναι συνέχεια της εν μέρει περσινής, όπου σταματήσαμε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Χάθηκε η μπάλα στο ότι δεν ξέραμε πώς να αντιμετωπίσουμε αυτό που έγινε με τη διακοπή.
Έπρεπε να μείνουμε στο σπίτι και να προπονηθούμε κάτι που είναι πολύ δύσκολο σε όλα τα αθλήματα. Σε εμάς χρειάζονται άλματα, δεν μπορούμε να πηδάμε στο σπίτι γιατί μπορεί να τραυματιστούμε στη μέση.
Μπορεί να πρέπει να κάνεις άλμα σε μάρμαρο, δεν είναι το ίδιο. Ξεκινάμε προετοιμασία τον Σεπτέμβρη και μόλις πάμε να ξεκινήσουμε να βρούμε τον ρυθμό σταματάμε ξανά, ξαναγυρνάμε για μικρό χρονικό διάστημα. Χάνουμε στη Σύρο που ήμασταν τελείως άρρυθμοι, σαν να ξεκινούσαμε τώρα το βόλεϊ.
Εκεί που σταματήσαμε και ξεκινήσαμε πάλι ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι της σεζόν γιατί ήταν μια ήττα που ήρθε στην επανέναρξη, προσπαθούσαμε να βρούμε τα πατήματα μας και αμφιβάλλαμε για τον εαυτό μας».
Και μετά ήρθε ο κορωνοϊός που χτύπησε όλο το τμήμα: Άλλους περισσότερο και άλλους λιγότερο. Η ουσία στο τέλος της περιπέτειας ήταν ίδια. Άπαντες έπρεπε να επιστρέψουν και να συνεχίσουν από εκεί που σταμάτησαν.
«ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑ ΠΟΣΟ ΤΥΧΕΡΟΙ ΗΜΑΣΤΑΝ»
Ο Κώστας Στιβαχτής αποκαλύπτει πώς το βίωσε ο ίδιος με τους συμπαίκτες του, αλλά και το αν ήταν απότομη η επιστροφή στην πραγματικότητα.
«Το πέρασα ελαφριά, αλλά το βασικό ήταν ότι νόσησε όλη η ομάδα και όλο ήταν κάτι πολύ βαρύ. Στην αρχή δεν καταλαβαίνεις. Έχεις το άγχος του τι γίνεται και πώς θα αντιδράσει ο οργανισμός σου, αλλά όταν το περνάς πιο ελαφριά κάπως αρχίζεις και χαλαρώνεις.
Δεν σκέφτεσαι ότι μπορεί να σου κάνει κάποια ζημιά. Όταν όμως γυρνάς στο γήπεδο και βλέπεις κάποιους να έχουν πάει στο νοσοκομείο, εκεί δεν μπορείς να καταλάβεις τον φόβο. Δεν είναι ο αθλητισμός, είναι να επιστρέψεις στη ζωή σου. Να είσαι καλά.
Ακούμε δίπλα μας ότι μέσα σε μια μέρα νοσεί κάποιος και πεθαίνει.
Πραγματικά το λέω, συνειδητοποίησα πόσο τυχεροί ήμασταν. Το κουβεντιάζαμε και στο πούλμαν μετά το ματς με τον ΠΑΟΚ και ευχαριστούσαμε τον Θεό που το περάσαμε κάπως πιο ελαφριά και παρότι κάποιοι από εμάς νοσηλεύτηκαν. Είναι πολύ δύσκολο.
Σκεφτόμασταν να γυρίσουμε πρώτα καλά γιατί μας έλεγαν οι γιατροί πως ο οργανισμός περνά ένα μεγάλο σοκ και ίσως περάσουν μήνες για να επανέλθουμε πλήρως. Όταν επιστρέφεις στην καθημερινότητα σου αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό δεν είναι όλο αστείο. Εμείς παίρναμε και μέτρα, μας προφύλασσε η ομάδα», αναφέρει και εξηγεί πως πριν προσβληθεί και εκείνος φόρεσε τη μάσκα σε παιχνίδια γιατί φοβόταν.
«Ήμουν πολύ προσεκτικός γιατί φοβόμουν πάρα πολύ ότι θα το μεταφέρουμε στα σπίτια μας για αυτό και φόρεσα τη μάσκα στο παιχνίδι με την Κηφισιά. Εν μέρει τελικά το μεταφέραμε σε κάποιους από τους ανθρώπους που μένουμε μαζί, αλλά ο φόβος που υπήρχε να μην απλωθεί σε μεγαλύτερους ανθρώπους ήταν τρομακτικός.
Στο ματς με την Κηφισιά ήταν να παίξουμε όλοι με μάσκα, αλλά τα παιδιά δεν μπορούσαν. Εγώ είχε τύχει να κάνω και προπόνηση με μάσκα και λέω θα τη συνεχίσω και θα δούμε. Είναι πολύ δύσκολο να τη φοράς στον αγώνα, ειδικά όσο πιο σφιχτή είναι η μάσκα, τόσο περισσότερο δυσκολεύεσαι».
Ο πασαδόρος του Ολυμπιακού μας εξηγεί πως το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ στο Ρέντη ήταν το μακράν πιο δύσκολο, καθώς οι Θεσσαλονικείς (ακόμη) δεν είχαν προσβληθεί από τον ιό και ήταν σαφώς σε καλύτερο επίπεδο φυσικής κατάστασης και ετοιμότητας.
«Για εμάς το πιο δύσκολο παιχνίδι ήταν εκείνο με τον ΠΑΟΚ στο Ρέντη (σ.σ. 3-2 το τελικό αποτέλεσμα) γιατί παίξαμε σε μια εβδομάδα τρία παιχνίδια μετά τον κορωνοϊό όπου ήμασταν δύσκολα και δεν κάναμε προπονήσεις με ένταση. Στις αναπνοές μας και μέσα από τα μεγάλα ράλι σε φάσεις τους αγώνα, δεν ήμασταν καλά».
«ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΠΙΟ ΣΥΜΠΑΓΕΙΣ»
Αφήνοντας στην άκρη την περιπέτεια του κορωνοϊού, ο έμπειρος αθλητής αποκαλύπτει τα μυστικά της φετινής επιτυχίας του Ολυμπιακού:
«Οι παίκτες ήταν πολύ προσαρμοστικοί και δούλεψαν πολύ και το προπονητικό τιμ είχε στο μυαλό του το βόλεϊ που ήθελε να παίξουμε και μας έδειχναν διαρκώς την εμπιστοσύνη τους λέγοντας μας πως θα τα καταφέρουμε στο τέλος. Ανάλογα με τις ανάγκες προσαρμόζονταν και τα προγράμματα προπόνησης.
Έχουμε εξαιρετικούς παίκτες, αλλά πρέπει να πιστώσουμε και στον σύλλογο το γεγονός πως έχει το DNA (και φαίνεται από τα πρωταθλήματα) και αφού χάσει ένα ανεβάζει την πίεση περισσότερο για να κατακτηθεί το επόμενο, πεισμώνει.
Αυτό περνά και στους αθλητές που έρχονται στην ομάδα. Το DNA της νίκης, της κατάκτησης του πρωταθλήματος. Να μάχομαι, να τα δίνω όλα. Ένα βάρος που μόλις το ξεπεράσεις, εκτοξεύεσαι. Διοίκηση, προπονητές και παίκτες. Τις στέρεες βάσεις τις βάζει η διοίκηση και στη συνέχεια ο προπονητής που περνά στους παίκτες την ψυχολογία του πρωταθλητισμού.
Όταν συσπειρωθήκαμε, ότι δηλαδή πρέπει να πιστέψει ο ένας στον άλλον και να είμαστε πιο ομάδα έγινε η μεγάλη αλλαγή. Ήρθε η νίκη απέναντι στον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη και εκεί απελευθερωθήκαμε ακόμα περισσότερο για να παίξουμε πιο ωραίο βόλεϊ μέχρι την ώρα που ξανασταματήσαμε λόγω κορωνοϊού πλέον.
Υπήρχε όμως ένα τρομερό δέσιμο φέτος και θυμάμαι μετά τον ΠΑΟΚ πόσο το αισθανόμουν ότι ήμασταν ένα. Είμαστε ενωμένοι. Ήρθαν και δύο παιδιά (Ανδρεάδης – Νικολάκης) και η χημεία έγινε ακόμα πιο έντονη.
Το κομμάτι της υγείας μας έκανε ακόμα πιο συμπαγείς. Η νοοτροπία του πρωταθλητή, οι προσωπικότητες των παικτών και η προσαρμογή τους στον σύλλογο, η δουλειά στην προπόνηση. Να βάλουν όλοι το εγώ κάτω από την ομάδα».
Για το αν ο ίδιος ξεχωρίζει κάποιο πρωτάθλημα επισημαίνει πως: «Κάθε πρωτάθλημα είχε τη δική του δυσκολία. Την τρίτη χρονιά που ήμουν στον Ολυμπιακό ήταν μετά από μια δύσκολη στιγμή μετά από χαμένο 5ο τελικό – μέσα από μπλακ άουτ – και παρότι δείχναμε όλη στη σεζόν ότι ήμασταν η καλύτερη ομάδα. Την τελευταία εκείνη εβδομάδα δεν ήμασταν τόσο καλοί.
Πριν 3 χρόνια ήταν πολύ σημαντικό το πρωτάθλημα που πήραμε. Κάθε χρονιά υπάρχουν δυσκολίες και είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις το αγαπημένο σου. Βέβαια, μόνο που τη φετινή σεζόν περάσαμε κάτι τόσο σημαντικό στην υγεία μας, είναι τα συναισθήματα μοναδικά.
Η δυσκολία στο 30ό πρωτάθλημα ήταν η ανάγκη της επιστροφής στους τίτλους και υπήρχαν αυτά τα σταμάτα-ξεκίνα που δεν σου επέτρεψαν να φτιάξεις αυτό το μείγμα στο γήπεδο όπως το θες. Κι όμως τα καταφέραμε».
Κλείνοντας, ο Κώστας Στιβαχτής αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να συνεχίσει και του χρόνου, όμως θα περιμένει πρώτα να τελειώσει η σεζόν.
«Αυτή τη στιγμή νιώθω καλά και μόλις ολοκληρωθεί η σεζόν και μετά το Λιγκ Καπ – γιατί θέλουμε τον τίτλο – θα υπάρχει η ηρεμία και η συζήτηση και με τους δικούς μου ανθρώπους και με τον Ολυμπιακό αν θέλει να συνεχίσω. Έχω στο μυαλό μου για τώρα πως θέλω να συνεχίσω, αλλά στο τέλος θα το δούμε».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ
https://athlosnews.gr/ta-3-asteria-toy-thryloy-o-michalis-triantafyllidis-mila-gia-to-10o-protathlima/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΟΥΡΝΕΤΑ
https://athlosnews.gr/ta-3-asteria-toy-thryloy-o-vasilis-koyrnetas-mila-gia-to-20o-protathlima/
