Τα social media είναι η «πνευματική ανορεξία» των ανθρώπων κι επινοήθηκαν γι αυτόν, ακριβώς, το λόγο. Για να σκοτώσουν στη συνείδηση των χρηστών, κυρίως της νεολαίας, το όποιο αξιακό σύστημα υπήρχε μέσα τους. Να πεθάνουν τα θέσφατα της ζωής μας. Αυτές τις μέρες, τα social media «πεθαίνουν» στη συνείδηση του κόσμου τον Μέσι, τον Νεϊμάρ και τον Ρονάλντο.
Στη λεγόμενη και «δημοσιογραφία των πολιτών» στα social media, κυκλοφορούν τα λεγόμενα viral. Είναι τα εργαλεία της απομυθοποίησης των καλύτερων ποδοσφαιριστών που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον πλανήτη. Ό,τι «εξυπνάδα» σκαρφιστεί η νεολαία ανά τον κόσμο γι αυτούς, το ποστάρει στα social media και αυτόματα, αυτή η χαζομάρα, αποκτά παγκόσμια απήχηση.
Βλέπουμε το Μέσι να κλαίει, το Ρονάλντο να του φεύγουν τα σώβρακα, το Νεϊμάρ να κάνει κωλοτούμπες μέχρι την… εθνική οδό Αθήνα – Θεσσαλονίκη! Αυτή συνιστά αποδόμηση. «Για πλάκα», θα πεις κάποιος. Χιούμορ. Σωστό. Μόνο που φτάσαμε στο σημείο να προτάσσεται στην συνείδησή μας η κωλοτούμπα του Νεϊμάρ ή η ανημποριά του Μέσι, περισσότερο κι από τις επιδόσεις τους στο γήπεδο και την ίδια τους την ιστορία στο άθλημα! Αυτή είναι η… πλάκα.
Στο άκουσμα της λέξης «Νεϊμάρ» σήμερα, μετά τον αποκλεισμό της Βραζιλίας, ο νους πάει στο viral βίντεο με τις κωλοτούμπες, παρά σε μια καλή προσπάθεια που έκανε ή ένα γκολ που έβαλε. Έχει μεγαλύτερη αξία το κλάμα του Ρονάλντο, από τη γκολάρα με το φάουλ εναντίον της Ισπανίας.
Ο καθένας στα social media, προκειμένου να ικανοποιηθεί από το «κατόρθωμά» του να φτιάξει ένα βίντεο «για πλάκα» ή να το χρησιμοποιήσει όπως αυτός κρίνει για ίδιον όφελος, μπορεί ν’ ασεβήσει εναντίον οποιουδήποτε! Όχι μόνο έναντι του Μέσι, του Ρονάλντο, του Νεϊμάρ. Στην Ελλάδα, δε, αυτοί οι «αετονύχηδες του φτηνού χιούμορ» των social media έχουν ισοπεδώσει τα πάντα. Ακόμα και το Μίκη Θεοδωράκη! Ακόμα και το Νίκο Καζαντζάκη! Τον Κωνσταντίνο Καβάφη δεν τον γνωρίζουν, οπότε δεν ασχολούνται μαζί του.
Τι είναι ποδόσφαιρο σήμερα; Είναι ό,τι γίνεται γύρω από το ποδόσφαιρο, στο νοητικά… σαπροφυτικό τοπίο των social media. Οι νεολαίοι το… απολαμβάνουν, φυσικά. Έχει χαβαλέ. Η ζωή τους όλη έχει καταντήσει ένας χαβαλές και δεν το έχουν καταλάβει. Διότι ο χαβαλές δεν ήταν ποτέ το «όπλο μιας εσωτερικής επανάστασης», παρά μόνο ο προβληματισμός που φέρνει αμφισβήτηση, άρα αντίδραση. Κι αν η νεολαία δεν επαναστατήσει στα έσω της, θα δέχεται να δουλεύει για 200 ευρώ το μήνα και να μην αντιδρά. Ένα παράδειγμα φέρνω…
