Μεταξύ μας, το λες και «επιτομή της ξεφτίλας» αυτού που συνέβη τις είκοσι τελευταίες μέρες με την ΑΕΚ.
Η εικόνα μιας ομάδας που αγωνίζεται σκληρά, στο ξεκίνημα της υπόθεσης, να «κλειδώσει» τους όρους διεξαγωγής του Τελικού Αγώνα του Κυπέλλου στις δικές της περιορισμένες, σε σχέση με τον αντίπαλο, αγωνιστικές δυνατότητες επιλέγοντας (αυτή το επέλεξε κι η ΕΠΟ το ανακοίνωσε) ένα γήπεδο χωρίς αδειοδότηση και δεύτερης κατηγορίας και όταν η απάτη αποκαλύπτεται καταφεύγει σε μια σχεδιασμένη άρνηση να αγωνιστεί, προστρέχοντας να κρυφτεί πίσω από την ΕΠΟ (τη γνωστή ΕΠΟ) δεν είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε μια μεγάλη ομάδα.
Η ΑΕΚ είναι σύλλογος με ισχυρό αποτύπωμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όχι, ακριβώς, πρωταγωνιστικό, αλλά ισχυρό και διακριτό. Υποτίθεται, μάλιστα, πως η νέα εκδοχή της (με ημερομηνία ίδρυσης 14.07.2014), κληρονόμος της παλιάς δόξας είχε σχεδιαστεί ως ακόμη ισχυρότερη, ειδικά από την ώρα που έβαλε πόδι στον οργανισμό της ΕΠΟ και ανέλαβε τη διοίκηση της.
Πως συνδέεται τώρα η δεδομένη και γνωστή και στις πέτρες εξουσία της ΑΕΚ στο Πάρκο Γουδή με την εικόνα μιας ομάδας, η οποία τρέμει στην πιθανότητα να αναγκαστεί να αντιμετωπίσει και πάλι τον Ολυμπιακό σε ένα ανοιχτό και κανονικό γήπεδο, με συνέπεια να καταφεύγει στο έσχατο κόλπο να δηλώνει δημοσίως την απελπισία της θέτοντας τους ποδοσφαιριστές της σε καθεστώς «αναγκαστικής άδειας», μόνο ο κ. Μελισσανίδης το γνωρίζει.
Δεν ξέρω, αλλά έχω την εντύπωση πως η δημόσια εικόνα του κ. Μελισσανίδη, εν αφωνία διατελούντος όλες αυτές τις μέρες, είναι πρωτόγνωρη. Δεν είναι ο ηγέτης της ΑΕΚ τύπος που επιβιώνει κρυπτόμενος πίσω από έναν κ. Δημητρίου ή ένα κ. Γαβριηλίδη.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο και οι οπαδοί της ΑΕΚ τον ήξεραν να είναι στην πρώτη γραμμή, να αναλαμβάνει ευθύνες, να διαμορφώνει με την παρουσία τους τις εξελίξεις, να είναι ζωντανό κομμάτι της καθημερινότητας της ομάδας. Το τελευταίο εικοσαήμερο τον αναζητούν και δεν βρίσκεται πουθενά. Λες κι άνοιξε η γη και τον κατάπιε.
Αντ’ αυτού εμφανίζονται διάφορες διαρροές της κακιάς ώρας, ομιλούν στο όνομα του υπάλληλοι κάθε είδους, χειρίζονται δημοσίως τις υποθέσεις της ΑΕΚ κάτι κακόμοιρα «ταμειακώς εντάξει» παπαγαλάκια με εξαιρετικά πεπερασμένο λόγο και δυνατότητα πειθούς.
Δεν γνωρίζω αν η απουσία αυτή είναι σχεδιασμένη για να αποφύγει μια επικοινωνιακή φθορά, αλλά είναι ορατή και δημιουργεί συνειρμούς.
Σε κάθε περίπτωση και ανεξαρτήτως λόγων δευτερεύουσας σημασίας η ΑΕΚ εξέρχεται από αυτή τη δύσκολη περιπέτεια «πώς να αποφύγεις να παίξεις σε ένα Τελικό με αντίπαλο τον Ολυμπιακό» βαρύτατα τραυματισμένη στο επικοινωνιακό κομμάτι, αγνοώ τι συμβαίνει εντός των αποδυτηρίων ή τι σκέφτονται οι ποδοσφαιριστές. Κανονικά, οι παίκτες της ΑΕΚ θα πρέπει να είναι σκασμένοι, εκεί στις διακοπές τους στο ανεξάρτητο κράτος της Μυκόνου, που δεν τους επέτρεψε η ομάδα τους να πάρουν εκδίκηση για τα εφτά γκολ που μάζεψαν φέτος από τον Ολυμπιακό…
Έχει ρωγμές, πλέον, ο οργανισμός της «Ένωσης» και αυτές δεν μπορούν να κρυφτούν με την επίκληση της νομιμότητας των αποφάσεων της ΕΠΟ για ένα απλό λόγο. Επειδή και η ΕΠΟ πίσω από τον Δημητρίου, την κα Δημητρίου και τον Γαβριηλίδη κρύβεται. Ε, όσο υπάλληλος και να είναι ο Παναγιώτης δεν μπορεί να κρύψει πίσω του και την Ομοσπονδία και την ΑΕΚ Πόσα να κάνει πια ο άνθρωπος;
Με όλα αυτά να έχουν συμβεί είναι σαφές πως για την αγωνιστική περίοδο 2019/2020 Τελικός Αγώνας Κυπέλλου δεν πρόκειται να υπάρξει. Εντάσσεται και αυτός στη χορεία των ποδοσφαιρικών κεκτημένων τα οποία επί ημερών εξυγίανσης χάθηκαν, εξαφανίστηκαν στις μυλόπετρες των εξυπηρετήσεων και του ακραίου ανταγωνισμού μεταξύ πρώην και νυν συνεταίρων.
Η εξέλιξη δεν είναι κατ’ ανάγκην αρνητική, με την έννοια ότι ο αγώνας αυτός την τελευταία τετραετία κατέστη συνώνυμος της ακραίας αναξιοπιστίας, της παρακμής, της έκπτωσης των ηθών, της συναλλαγής και της αναξιοπρέπειας. Από την εποχή του αλήστου μνήμης Σταυρομπάμπη Κοντονή μέχρι και την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο (για τέσσερις συνεχείς διοργανώσεις δηλαδή) το σχεδιασμό, την οργάνωση, τη διεξαγωγή και την ολοκλήρωση του είχαν αναλάβει ορδές μπράβων, συμμοριτών και κοντολαίμηδων κάθε προέλευσης, οι διαγκωνισμοί των οποίων, προς χάρη των αφεντικών, δημιούργησαν σκηνές απείρου κάλλους, τις οποίες απόλαυσε ο ποδοσφαιρικός πλανήτης.
Ίσως κάνει καλό στη διοργάνωση την ίδια ένα διάλειμμα, έστω και αν χρειάστηκε, για να προκύψει, να τραπεί σε φυγή η μια από τις δύο διαγωνιζόμενες ομάδες, να κλείσουν γήπεδα έτοιμα, υποτίθεται, προς επιθεώρηση, να δοθεί αναγκαστική άδεια σε ποδοσφαιριστές και να τρωθεί βαρύτατα η δημόσια εικόνα μιας ομάδας.
Χαλάλι όλα αν είναι να επανακάμψει ο θεσμός σε άλλες βάσεις, με οδηγό την αξιοπιστία και με στόχο την επάνοδο του αθλήματος σε βάσεις ισονομίας και αξιοπρέπειας.
Υ.Γ. Ενημέρωσε κανείς τον κ. Μάρκ Κλάτενμπεργκ, μόνο υποψήφιο με ομόφωνη επιλογή από τους περιβόητους Big 4, για ποιο λόγο στο ποδόσφαιρο που ήρθε να υπηρετήσει και να συμβάλλει στον εκσυγχρονισμό του δεν διεξάγεται ένας Τελικός Αγώνας Κυπέλλου;
Τόλμησε κανείς να του πει ότι η Ομοσπονδία, με την οποία επιθυμεί να συνεργαστεί, αποφάσισε για έδρα διεξαγωγής του κορυφαίου αγώνα της χρονιάς γήπεδο δεύτερης κατηγορίας, χωρίς αδειοδότηση UEFA 2 κι όταν έγινε αντιληπτή η απάτη… εξαφάνισε τον Τελικό;
