Το VAR άναψε φωτιές από την πρώτη αγωνιστική στην Ελλάδα, αλλά μη νομίζετε πως κι εδώ στο μαγευτικό Μπέρμιγχαμ πάμε πίσω. Βέβαια, οι φωτιές θα έσβησαν από το πρώτο «τσαφ» αν δεν υπήρχε υποψία εύνοιας του Ολυμπιακού. Στην περιβόητη φάση που ο Αστέρας ζητά πέναλτι για τράβηγμα του Ελ Αραμπί στον Μπαράλες υπάρχει περίπτωση οφσάιντ αφού τρεις παίκτες των Αρκάδων είναι εκτεθειμένοι:
Το ερώτημα που προκύπτει είναι ένα. Ποια παράβαση προηγείται; Αυτή του οφσάιντ ή του φάουλ (πέναλτι); Οι κανονισμοί ποδοσφαίρου (Laws of the Game) μπερδεύουν αρκετά την κατάσταση. Μάλιστα, στο διαδίκτυο κυκλοφορούν ήδη διάφορες ερμηνείες, αλλά είναι μισερές και παραλείπουν ολόκληρο τον κανονισμό. Ωστόσο με αρκετό διάβασμα και ξεψάχνισμα, μπορεί κάποιος να βγάλει άκρη. Οι κανονισμοί λοιπόν, στη σελίδα 85 αναφέρουν τα εξής.
«Στις περιπτώσεις που:
1. Ένας ποδοσφαιριστής κινούµενος από, ή ευρισκόµενος σε, θέση
offside, εισέρχεται στο δρόµο του αντιπάλου και επηρεάζει τη κίνηση
του αντιπάλου προς τη µπάλα, αυτό είναι παράβαση offside αν επιδρά
στην ικανότητα του αντιπάλου να παίξει ή να διεκδικήσει τη µπάλα.
Αν ο ποδοσφαιριστής κινείται στο δρόµο του αντιπάλου και εµποδίζει την
προώθηση του αντιπάλου (πχ µπλοκάρει τον αντίπαλο) η παράβαση θα
πρέπει να τιµωρηθεί σύµφωνα µε τον Κανόνα 12.
2. Ένας ποδοσφαιριστής, σε θέση offside, κινείται προς τη µπάλα µε
πρόθεση να παίξει τη µπάλα και δέχεται φάουλ πριν παίξει ή
προσπαθήσει να παίξει τη µπάλα ή να µαρκάρει έναν αντίπαλο για τη
µπάλα, τότε το φάουλ τιµωρείται καθώς αυτό διεπράχθη πριν την
παράβαση offside.
3. Διαπράττεται µια παράβαση εναντίον ενός ποδοσφαιριστή,
ευρισκοµένου σε θέση offside, ο οποίος ήδη παίζει ή προσπαθεί να
παίξει τη µπάλα ή µαρκάρει έναν αντίπαλο για τη µπάλα, τότε η
παράβαση offside τιµωρείται καθώς αυτή έχει διαπραχθεί πριν το
αντικανονικό µαρκάρισµα.»
Καταρχάς, είναι ξεκάθαρο πως έχουμε επιτιθέμενους παίκτες που είναι εκτεθειμένοι. Ένας εξ αυτών, ο Μπαράλες, κινείται προς την πορεία της μπάλας με σκοπό να αποκτήσει πλεονέκτημα και προσπαθώντας να την παίξει. Εδώ δημιουργείται θέμα: έτσι όπως είναι η συγκεκριμένη φάση, γιατί να ισχύει το 2 και όχι το 3; Η υπόθεση μπλέκει ακόμα περισσότερο.
Για να ξεκαθαρίσει πλήρως, θα πρέπει να ανατρέξουμε στην αρχή της φάσης. Πριν το ξεχείλωμα στη φανέλα του Μπαράλες, προηγείται σπρώξιμο του παίκτη του Αστέρα προκειμένου να αποκτήσει πλεονέκτημα:
Το σπρώξιμο του Μπαράλες αφήνει τον Ελ Αραμπί πίσω την ώρα που εκτελείται το φάουλ και αυτή η αντικανονική ενέργεια του δίνει πλεονέκτημα. Η παράβαση αυτή σημειώνεται εκατοστά του δευτερολέπτου προτού εκτελεστεί το φάουλ και βάσει κανονισμών ο Κουμπαράκης θα έπρεπε να διακόψει τη φάση, να θεωρήσει ως μη γενόμενη την εκτέλεση και να κάνει συστάσεις ή ακόμα και να τιμωρήσει με κίτρινη κάρτα τον επιθετικό του Αστέρα. Όλα αυτά προηγούνται της όποιας κουβέντας για οφσάιντ ή μη, η οποία έτσι κι αλλιώς είναι τρομερά μπλεγμένη βάσει των ίδιων των κανονισμών ποδοσφαίρου.
Το σίγουρο είναι ένα. Για μια φάση με τόσες πολλές φανερές και κρυφές λεπτομέρειες, το να σηκώνεται τέτοια θύελλα αντιδράσεων υπάρχει μονάχα μια εξήγηση: δόθηκε υπέρ του Ολυμπιακού. Σε αντίθετη περίπτωση, θα ήταν ένα ακόμη Σάββατο και άπαντες θα μιλούσαν για «εξυγίανση» και «αδικαιολόγητη γκρίνια του Ολυμπιακού», μέχρι και για το ότι «δε δικαιούται να διαμαρτύρεται»…
