Ο «ξεχωριστός κ. Μάρκ Κλάτενμπεργκ» είναι η επιλογή (άνευ αντιπάλου) των Big 4 του ελληνικού ποδοσφαίρου για τη θέση του προέδρου της ΚΕΔ/ΕΠΟ. Στο πρόσωπο του ονομαστού Άγγλου FIFA referee συνέπεσαν ( ενεργητικά ή δια της σιωπηρής αποδοχής) οι προτιμήσεις του νέου μπλοκ της εξυγίανσης (και της «κάθαρσης», μην την ξεχνάμε αυτή) αλλά και του Ολυμπιακού.
Ορθή, ως εξέλιξη, με την έννοια ότι ο κ. Κλάτενμπεργκ είναι ισχυρό διαιτητικά όνομα, προέρχεται από μια χώρα «ελεύθερη δεσμεύσεων» σε ζητήματα διαιτησίας και η θητεία του τόσο στην Premier League όσο και στις διοργανώσεις UEFA/FIFA είναι, μέχρι τώρα που μιλάμε, ανεπίληπτη.
Το ερώτημα, που άμεσα προκύπτει στον καθένα που αναλογίζεται το εγγενές χάος του ελληνικού ποδοσφαίρου και την απόλυτη ανυποληψία της ελληνικής διαιτησίας, είναι ένα και απλό: Μετά την επιλογή του Μαρκ Κλάτενμπεργκ τι;
Το ερώτημα είναι αμφίσημο. Λογικά, με βάση την έως σήμερα εμπειρία από τις επιδόσεις της εξυγίανσης στον τομέα «ελληνική διαιτησία», ο Άγγλος, πολλά υποσχόμενος, επικεφαλής της ΚΕΔ θα συναντηθεί, είτε το θέλει, είτε όχι, στην πορεία διοίκησης της διαιτησίας με τα γνωστά σε όλη την επικράτεια συνεργεία ελέγχου και κυριαρχικής επιρροής σε διαιτητές. Είναι δυο τον αριθμό (για τα βασικά μιλάμε) και έχουν συγκεκριμένες και γνωστές γεωγραφικές αναφορές.
Ο κ. Κλάτενμπεργκ αντιμετωπίζει αφετηριακά ένα μεγάλο πρόβλημα. Χρειάζεται, αυτός από τη θέση του προέδρου της ΚΕΔ/ΕΠΟ, να επιβλέψει (πόσο ασφυκτικά θα το αποφασίσει ο ίδιος) την συγκρότηση των πινάκων των διαιτητών των εθνικών κατηγοριών. Να αποφασίσει, δηλαδή για τους αριθμούς και τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τις τρεις εθνικές κατηγορίες και, ταυτόχρονα, να εξελίξει, δηλαδή να επανασχεδιάσει αν γίνεται, την εκπαίδευση και την επιμόρφωση των διαιτητών τόσο σε θέματα κανόνων του παιχνιδιού, όσο (ίσως σημαντικότερο) και στη λειτουργία του VAR.
Το έδαφος πάνω στο οποίο αναγκαστικά θα κινηθεί, δηλαδή τα πραγματικά δεδομένα στην ελληνική διαιτησία, είναι βαθύτατα υπονομευμένο, ναρκοθετημένο σχεδόν.
Η δημόσια εικόνα του χώρου ανταποκρίνεται πλήρως στα δεδομένα κανονικής συμμορίας (μάλλον δύο συμμοριών), με ιεραρχική διάρθρωση, με φυσική και πολιτική ηγεσία διαρθρωμένης στους αρμούς της ποδοσφαιρικής εξουσίας, όπως αυτή εκφράζεται από την ΕΠΟ και τις Ενώσεις, με καθαρή ανταποδοτική λειτουργία και «ορατό δια γυμνού οφθαλμού» το σκοπό της χειραγώγησης αποτελέσματος αγώνα για στοιχηματικούς λόγους.
Με άλλα λόγια η ελληνική διαιτησία δίνει δημόσια την εικόνα πως «κάνει μεροκάματα» κάθε είδους! Αυτή είναι η βασική αποστολή της και προσπαθεί πολύ σκληρά να τη φέρει κάθε αγωνιστική περίοδο σε πέρας, χωρίς (αν απαιτείται) να υπολογίζει οποιοδήποτε κόστος.
Οι διασυνδέσεις των διαιτητών με τις Ενώσεις και τους προέδρους, άρα με τα συνεργεία που ελέγχουν τους προέδρους και τις ενώσεις, δηλαδή το σώμα της γενικής Συνέλευσης της ΕΠΟ, συνεπώς την ίδια τη διοίκηση της Ομοσπονδίας είναι πασίγνωστες και ομολογημένες, ισχυρές και λειτουργικές και δεν πρόκειται να ντραπούν ή να φοβηθούν κανένα Κλάτενμπεργκ, όπως δεν ντράπηκαν, ούτε φοβήθηκαν καμία UEFA και καμία FIFA στα τρία χρόνια της εξυγίανσης και της «κάθαρσης».
Η διαχείριση της ελληνικής διαιτησίας γίνεται με όρους οικογενειών της Μαφίας και το διακύβευμα πάντα είναι η αύξηση της επιρροής, άρα της κυριαρχίας, άρα της εξουσίας, δηλαδή της αγοράς.
Ο κ. Κλάτενμπεργκ είναι πολύ… πρίγκιπας για να κατανοήσει καν που βρίσκεται. Σε αυτό το χάος που καλείται να διοικήσει οι πρακτικές δυνατότητες του να διατηρήσει τα γάντια και τα κρινολίνα της θητείας του στο «μεγάλο νησί» είναι ανύπαρκτες.
Χρειάζεται, για να μην τον καταπιεί με το καλημέρα το σύστημα και να μην τον ενταφιάσει ο πόλεμος των συμμοριών, να τσαλαβουτήσει σε λάσπες. Να βγάλει τα δικά του πιστόλια πάνω στο τραπέζι. Να συγκρουστεί με τους μικρούς και μεγάλους «νονούς», τους «Ντον» που κάνουν κουμάντο. Τα συνεργεία και τους «δολοφόνους συνείδησης». Τους εργολάβους της ενημέρωσης. Τα πληρωμένα παπαγαλάκια. Τους κάθε λογής πρόθυμους για εξυπηρετήσεις.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μπορεί ή ότι έχει αποφασίσει να το πράξει. Δεν είναι γνωστό αν γνωρίζει καν «σε τι έχει μπλέξει». Αγνοείται το επίπεδο πληροφόρησης που έχει και η εγκυρότητα των πηγών, στις οποίες ανέτρεξε για να διερευνήσει τι τον περιμένει. Δεν ξέρει τον Γιαννάκη, τον Κωστάκη, τον Μιχαλάκη ή τον Βασιλάκη και όλα αυτά τα σαπρόφυτα που καταδυναστεύουν το χώρο και απομυζούν και την τελευταία σταγόνα του.
Συνεπώς, είναι περιορισμένες, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, οι προσδοκίες από τη διοίκηση του. Πρόκειται να διανύσει ένα μεγάλο ταξίδι στη νύχτα της ελληνικής διαιτησίας και θα χρειαστεί όλες τις βοήθειες για να προσανατολιστεί και να μην βρεθεί σε χαντάκι.
Αποκτάει, λοιπόν, διαστάσεις επιβίωσης για τον ίδιο τον νέο πρόεδρο της ΚΕΔ/ΕΠΟ η πολύπλευρη και δυνατόν πληρέστατη ενημέρωση του, την οποία ο ίδιος χρειάζεται να επιδιώξει να λάβει χωρίς αποκλεισμούς και διοικητικές παρωπίδες.
Με όλα τα στοιχεία στα χέρια του θα μπορεί να λάβει τις μεγάλες και γενναίες αποφάσεις που έχει ανάγκη ο χώρος για να ξεβρωμίσει και να ανθίσει και πάλι. Αν περιορίσει τη ενημέρωση του στα προφανή και στα διοικητικά αποδεκτά θα καταντήσει ένα νέος Περέιρα και θα ακυρωθεί πριν κάνει παρέλαση.
Υ.Γ 1. Η συγκρότηση των πινάκων των τριών εθνικών κατηγοριών θα είναι ένα πρώτο, όχι οριστικό, κριτήριο για τη θητεία του. Τα όποια λάθη του θα είναι αποδεκτά. Η αδράνεια στη διόρθωση τους θα αποκαλύψει πολλά για τον ίδιο και τη φιλοσοφία του.
