Ο Ολυμπιακός επέστρεψε εκεί όπου ολοκληρώθηκαν αναπάντεχα οι αγωνιστικές υποχρεώσεις του για το 2018. Αυτή τη φορά δεν ήταν η διαιτησία εκείνη που έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος, αλλά η γκίνια: ένα φάουλ και μια κεφαλιά του Κώστα Φορτούνη σταμάτησαν στα δοκάρια του Ζίφκοβιτς και κάπου εκεί χάθηκαν οι ελπίδες των Πειραιωτών για να πάρουν σκορ πρόκρισης από το πρώτο ματς…
Σε αντίθεση με ό,τι ίσχυε πριν από 24 μέρες (τότε που ξανασυναντήθηκαν οι δυο ομάδες), αυτή τη φορά το παιχνίδι δεν είχε χαρακτήρα do-or-die για τον Ολυμπιακό. Όπως συμβαίνει πάντοτε όταν ακολουθεί επαναληπτικός και μάλιστα στην έδρα σου. Οι παίκτες του Μαρτίνς είχαν και πάλι ένα κακό πρώτο ημίχρονο, στο β’ ωστόσο επέβαλαν πλήρως τον ρυθμό τους και έφεραν την κατάσταση ακριβώς εκεί που την ήθελαν. Αρχικά να μη δώσουν το παραμικρό δικαίωμα απειλής και στη συνέχεια να διεκδικήσουν το γκολ που θα έκανε σαφώς ευκολότερη τη ρεβάνς. Ας όψεται όμως η γκίνια, η οποία δε λέει να εγκαταλείψει τους Πειραιώτες ούτε στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς…
Ένα ημίχρονο, ένα δοκάρι και τίποτε άλλο
Ο Φορτούνης στο 10’ άφησε σύξυλο τον Ζίφκοβιτς με μια καταπληκτική εκτέλεση φάουλ, αλλά η μπάλα βρήκε το πάνω μέρος του οριζόντιου δοκαριού και έφυγε άουτ.
Ο Σα έκανε μια πολύ πιο δύσκολη επέμβαση απ’ ό,τι φάνηκε με γυμνό μάτι, σταματώντας ένα πολύ επικίνδυνο μακρινό σουτ του Καμαρά ακριβώς την ώρα που η μπάλα έσκαγε στο έδαφος: ένα εκατοστό του δευτερολέπτου να καθυστερούσε, το γκελ θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο για την εστία του…
Η Ξάνθη βρήκε τον δρόμο προς τα δίχτυα στο 23’, μόνο που το σημαιάκι του επόπτη είχε σηκωθεί πριν καν η μπάλα φτάσει στον Μπρίτο, ο οποίος στη συνέχεια έκανε τη σέντρα προς τον Κοβάσεβιτς. Η φάση ήταν εξόχως οριακή, η κάμερα του ριπλέι δεν ήταν στην ευθεία, εν ολίγοις από τις περιπτώσεις που ό,τι και να υποδείξει (ή όχι) ο βοηθός, δεν μπορεί κανείς να του πει κουβέντα.
Μια πολύ ωραία συνεργασία των Ερυθρόλευκων στο 26’ σταμάτησε πάνω στον… σωτήρα Μπαξεβανίδη: ο Τοροσίδης βρήκε από δεξιά τον Ναουέλ (αφού πρώτα η μπάλα πέρασε ανάμεσα από τα πόδια του Γκερέρο που απέτυχε να τη βρει σωστά), όμως ο αμυντικός της Ξάνθης τον πρόλαβε μια άψογη προβολή. Στο 32’ η Ξάνθη απείλησε τον Σα μέσω κόντρας στον Βούκοβιτς: η μπάλα πήρε ύψος, φάνηκε να βρίσκει έστω και λίγο στο πάνω μέρος του οριζόντιου και στη συνέχεια έφυγε κόρνερ.
Οι Πειραιώτες ολοκλήρωσαν το ημίχρονο με μόλις μια τελική: αυτή από το φάουλ του Φορτούνη. Πέρα και από τη στατιστική όμως (τρεις τελικές η Ξάνθη), ήταν σαφές πως ο Σα είχε περισσότερους λόγους να ανησυχεί από τον απέναντι γκολκίπερ.
Κυρίαρχος στο β’ ο Ολυμπιακός
Το κακό τάιμινγκ εκκίνησης του Μεριά κόστισε στους Πειραιώτες ένα γκολ στο 53’. Ο Τυνήσιος βιάστηκε να σπάσει την ευθεία της αντίπαλης άμυνας στο φάουλ του Φορτούνη κι έτσι η καταπληκτική κομπίνα που είχε τελικό αποδέκτη (και σκόρερ) τον Βούκοβιτς θεωρήθηκε ως μη γενόμενη.
Στο 58’ ο Κώστας Φορτούνης είχε την ατυχία να ακούσει ξανά… «ντιν» σε προσπάθειά του: σέντρα ακριβείας του Τοροσίδη, η μπάλα έφτασε τον αρχηγό του Ολυμπιακού που με κεφαλιά από το ύψος του πέναλτι σημάδεψε το αριστερό δοκάρι του Ζίφκοβιτς.
Το πρώτο ερυθρόλευκο σουτ του Γιώργου Μασούρα ήρθε λίγα δευτερόλεπτα μετά την είσοδό του στο ματς. Ατομική προσπάθεια από δεξιά, σουτ στην αριστερή γωνία του Ζίφκοβιτς και η μπάλα στα χέρια του τερματοφύλακα της Ξάνθης. Αγωνιστικό θράσος με το «καλησπέρα» από τον πρώην εξτρέμ του Πανιωνίου, σαν κι αυτό που καθιερώνει έναν ταλαντούχο νεοφερμένο παίκτη σε μια μεγάλη ομάδα.
Οι Ακρίτες υπενθύμισαν την… ύπαρξή τους στο γήπεδο λίγο πριν το 80’. Χρειάστηκε να περάσει πάνω από μισάωρο στο β’ μέρος μέχρι η Ξάνθη να γίνει ξανά απειλητική. Το κατάφερε με ένα πολύ καλό σουτ του Κοβάσεβιτς εκτός περιοχής, το οποίο πέρασε λίγο πάνω από τα δοκάρια του Σα. Και στο 81’ οι Ερυθρόλευκοι απάντησαν με ευκαιρία εξ επαφής: αν ο Νάτχο έβρισκε λίγο καλύτερα την μπάλα ή απλώς ήταν πιο τυχερός στην κόντρα που έγινε, ο Ζίφκοβιτς δύσκολα θα έβρισκε τρόπο αντίδρασης.
Ο επίλογος
Τι ήταν που πρόδιδε περισσότερο από καθετί τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του ματς που περιγράψαμε στην αρχή; Ακόμα και εκείνοι που δεν έχουν καλή μνήμη, θα θυμούνται πως ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς γίνεται ασφυκτικά πιεστικός στα τελευταία λεπτά ενός αγώνα που το αποτέλεσμα δεν τον ικανοποιεί. Έτσι εξηγείται άλλωστε και το γεγονός πως πολλές νίκες (αλλά και χαμένες ευκαιρίες) έχουν προκύψει στα χασομέρια.
Αυτή τη φορά, οι Ερυθρόλευκοι είχαν στο πίσω μέρος του μυαλού τους τη σκέψη πως το 0-0 δεν είναι το ίδιο καλό με το 0-1, σίγουρα όμως είναι πολύ καλύτερο από το 1-0 μιας ήττας. Όταν ξέρεις ότι το… match ball θα παιχτεί στην έδρα σου και ότι μια νίκη με οποιοδήποτε σκορ είναι αρκετή, το βασικό μέρος της αποστολής σου έχει επιτευχθεί. Τουλάχιστον στη θεωρία, μια και απομένει να αποδειχτούν όλα αυτά στην πράξη…
ΞΑΝΘΗ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-0
Κίτρινες: 16′ Κοβάσεβιτς, 25′ Καντά, 52′ Καμαρά – 50′ Μεριά, 84′ Νάτχο
Κόκκινες: –
Δοκάρια: 11′, 58′ Φορτούνης
Διαιτητής: Πραξιτέλης Ζαχαριάδης (Μακεδονίας)
Βοηθοί: Πέτρος Πάτρας (Μακεδονίας), Γιώργος Χρηστάκογλου (Χαλκιδικής)
Ξάνθη (Μίλαν Ράσταβατς): Ζίβκοβιτς, Μπαξεβανίδης, Λισγάρας, Κασάδο, Σιλά, Καμαρά, Κοβάτσεβιτς, Ντουρίτσκοβιτς, Καντά (59′ Μπαριέντος), Μπρίτο (84′ Μελισσόπουλος), Κάστρο.
Ολυμπιακός (Πέδρο Μαρτίνς): Σα, Τοροσίδης, Μεριά, Βούκοβιτς, Κούτρης, Γκιγιέρμε, Καμαρά (68′ Νάτχο), Φορτούνης, Ναουέλ, Φετφατζίδης (61′ Μασούρας), Γκερέρο (74′ Χασάν).
