Η Ρόμα διέλυσε (1-4) με συνοπτικές διαδικασίες αλλά και ένα ξεκάθαρο πλάνο την αήττητη -μέχρι πρότινος- στις εντός έδρας υποχρεώσεις της Αταλάντα δείχνοντας ένα μονοπάτι επιτυχίας στον Ολυμπιακό που θα κληθεί να ξεπεράσει το εμπόδιο της καλοδουλεμένης ομάδας του Γκασπερίνι μέσα στον Φεβρουάριο για λογαριασμό του Europa League.
Μπορεί το ιταλικό με το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο να διαφέρουν σε πολλά, όμως οι τεχνικές προπονητικής, πόσο μάλλον δε όταν πρόκειται για δύο Πορτογάλους (Μουρίνιο – Μαρτίνς) δεν θέλουν και πολλή ανάλυση για να εφαρμοστούν με τον ίδιο τρόπο στο χορτάρι, είτε πρόκειται για ματς Εuropa League, είτε για Serie A.
Η Ρόμα του Ζοσέ Μουρίνιο κυριολεκτικά και μεταφορικά «στραγγάλισε» την Αταλάντα χτυπώντας στα δυνατά της σημεία μέσα στο σπίτι της το περασμένο Σάββατο. Το τελικό 4-1 μπορεί να αποτελεί μαγική εικόνα καθώς οι «τζιαλορόσι» δεν ήταν τόσο εντυπωσιακοί, όσο ουσιαστικοί και πιστοί στο πλάνο του προπονητή τους. Ποιο ήταν αυτό; Το σφιχτό σύστημα (3-5-2) με φόρτωμα και έμφαση στον άξονα και η αξιοποίηση των Ζανιόλο και Βερετούτ σε ρόλο κρυφών δεκαριών σε μία ποδοσφαιρική εξίσωση για δύσκολους λύτες.
Ο Μουρίνιο αποφάσισε να μην παρκάρει το λεωφορείο στο Μπέργκαμο, έχοντας 3 παίκτες (Μικιταριάν, Βερετού, Κριστάντε) σε δημιουργικό ρόλο μπροστά από τα στόπερ, δίνοντας επιλογές και προσφέροντας υπεραριθμία στον άξονά του. Όταν μάλιστα ερχόταν να δέσουν και οι Ζανιόλο, Έιμπραχαμ στο δημιουργικό κομμάτι, η επιθετική και όχι τόσο λειτουργική στην άμυνα Αταλάντα έδειχνε να τα χάνει, δεχόμενη εύκολα ευκαιρίες και κατά συνέπεια γκολ.
Εκ του αποτελέσματος και της αγωνιστικής εικόνας του ματς, Φρόιλερ και Ντε Ρον ήταν σα να μην κατέβηκαν ποτέ στο παιχνίδι, με τους Ρωμαίους να κερδίζουν κατά κράτος το κέντρο και τις περισσότερες μονομαχίες σε άμυνα και επίθεση. Με λίγα λόγια ο Μουρίνιο μπέρδεψε τον Γκασπερίνι χρησιμοποιώντας σε μεγάλο βαθμό τη δική του τακτική, σε ένα ματς που δεν είχε τον τρελό ρυθμό, αλλά μπόλικη ποδοσφαιρική «μαγκιά» και παίκτες -στον άξονα- που έκαναν τη διαφορά.
Στην περίπτωση του Ολυμπιακού, τα τρία στόπερ δεν μοιάζουν ως ένα ρεαλιστικό σενάριο για τον Μαρτίνς και ίσως του γυρίσει μπούμερανγκ σε περίπτωση που θελήσει να το δοκιμάσει. Ωστόσο, το κλειδί βρίσκεται στον άξονα και τη διαχείρισή του. Εκεί, ο Αγκιμπού Καμαρά σε συνδυασμό με τον κινητικό Ρόνι Λόπες αλλά και τον ανεβασμένο Εμβιλά έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει ρήγματα και πονοκεφάλους στους Ιταλούς, ακολουθώντας τα βήματα των Βερετούτ και Ζανιόλο, που στην ουσία απλά εκμεταλλεύτηκαν το τακτικό πλάνο και τις οδηγίες του Μουρίνιο χτυπώντας πάνω στα αργά πόδια των Φρόιλερ και Παλομίνο.
Στο «σκάκι» του Αταλάντα – Ολυμπιακός ο Μαρτίνς ίσως θα μπορούσε να συμβουλευτεί -κατά κάποιο τρόπο- τον συμπατριώτη του, Ζοσέ Μουρίνιο, αλλά φυσικά κανείς δεν μπορεί να του εγγυηθεί ανάλογα αποτελέσματα ειδικότερα αν η επιθετική μηχανή των «μπεργκαμάσκι» πάρει μπρος…
Τα υπόλοιπα στις 17 Φεβρουαρίου.
