Στις 2 Ιουνίου και στις 16 Ιουνίου 2020 με δύο σημειώματα προειδοποίησα, με ολίγον σκληρό ομολογουμένως τρόπο, την ΕΠΟ, ότι η επιχείρηση «τροποποίηση καταστατικού για τη διεξαγωγή εκλογών το καλοκαίρι ή εντός του 2020», όπως έχει σχεδιαστεί και επιχειρείται να υλοποιηθεί, θα καταλήξει σε μια επική ήττα της.
Είχα αναλυτικά παραθέσει τους λόγους της επικείμενης ήττας και είχα επισημάνει ότι είναι πρακτικά αδύνατο η τακτική δικαιοσύνη (Ειρηνοδικείο Αθηνών) να δεχθεί τις απολύτως έωλες αιτιάσεις της ΕΠΟ να προτείνει προς έγκριση στη Γενική Συνέλευση της και προς επικύρωση στο Ειρηνοδικείο τροποποιήσεις, οι οποίες είναι ευθέως αντίθετες με «αναγκαστικού χαρακτήρα» διατάξεις του ν. 2725/1999 και του δικού της καταστατικού (άρθρο 33).
Η «απάντηση» των ηγετών της Ομοσπονδίας και του εσμού των υπαλλήλων – σφουγγοκωλάριων ήταν η παντελής αδιαφορία από τη μια και μια απόπειρα ενός εργολάβου της ενημέρωσης να μου υπενθυμίσει τη διάταξη της παραγράφου 9 του άρθρου 30 του ν. 4603/2019 του κ. Βασιλειάδη και μετά την αναστολή ισχύος του έως τις 31/12/2020 (με βάση το ν. Αυγενάκη) τη διάταξη της παραγράφου 12 του άρθρου 74 του ν. 4481/2017 επίσης του κ. Βασιλειάδη (είναι η διάταξη με την οποία έγιναν οι εκλογές της ΕΠΟ στις 18/8/2017 και εκλέχτηκε η διοίκηση Γραμμένου).
https://athlosnews.gr/mploko-toy-eirinodikeioy-stis-proores-ekloges-tis-epo/
Σήμερα τα πράγματα έχουν διαμορφωθεί όπως εγώ είχα προείπει πως θα συμβούν σε πείσμα όλων των ακριβοπληρωμένων παπαγάλων του Πάρκου Γουδή.
Σήμερα, λοιπόν, που η ΕΠΟ είναι στη γωνία, ο Ολυμπιακός πανηγυρίζει την πρώτη του, μετά από πολύ καιρό, επιτυχία σε αυτό το επίπεδο και οι εκλογές στην Ομοσπονδία είναι από πολύ δύσκολο έως απίθανο να διεξαχθούν εντός του 2020, τολμώ να διατυπώσω την άποψη ότι «όποια κι αν είναι η απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίου της ΕΠΟ επί της προσφυγής του Ολυμπιακού για την ακύρωση των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης της 16ης Ιουνίου 2020 πολύ λίγη έως καθόλου σημασία έχει για την Ομοσπονδία και τους εκλογικούς σχεδιασμούς της».
Εξηγούμαι: Η ΕΠΟ είναι, σύμφωνα και με το καταστατικό της (άρθρο 1, παράγραφος 1) «… νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, τριτοβάθμιο σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα σύμφωνα με τον αστικό κώδικα, εγγεγραμμένο νόμιμα στα βιβλία του Πρωτοδικείου Αθηνών …» και σύμφωνα με την παράγραφο 5 του ίδιου άρθρου «Η ΕΠΟ είναι νομικό πρόσωπο που διέπεται από τους κανόνες της ελληνικής έννομης τάξης και λειτουργεί με βάση το καταστατικό της και τους κανόνες και τις οδηγίες των FIFA και UEFA».
Η νομική φύση της ΕΠΟ είναι συγκεκριμένη και σαφής. Ως σωματείο του αστικού κώδικα δεσμεύεται από όλες τις διατάξεις περί σωματείων, άρα η προσφυγή εκ μέρους της στην τακτική δικαιοσύνη (σήμερα με τη μορφή του Ειρηνοδικείου) για να αιτηθεί την έγκριση/επικύρωση κάθε τροποποίησης του Καταστατικού της είναι βασικό προαπαιτούμενο για να είναι σε θέση όλες οι νόμιμες τροποποιήσεις του καταστατικού της να παράξουν έννομα αποτελέσματα.
Χωρίς την επικύρωση αυτή ό,τι και να αποφασίσει να τροποποιήσει η Γενική Συνέλευση της ΕΠΟ δεν έχει καμία πρακτική αξία, επειδή δεν μπορεί να εφαρμοστεί, συνεπώς καθίσταται άνευ νοήματος.
Άρα, η ακύρωση των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης της ΕΠΟ έχει ήδη συντελεστεί ενώπιον του αρμόδιου δικαστηρίου που είναι το Ειρηνοδικείο Αθηνών και η ΕΠΟ δεν μπορεί να την αγνοήσει για κανένα λόγο, αν δεν θέλει να μπλέξει σε άλλες, μεγαλύτερες περιπέτειες.
Το Διαιτητικό Δικαστήριο Ποδοσφαίρου είναι όργανο της ΕΠΟ, δηλαδή εσωτερικό όργανο του ποδοσφαίρου, το οποίο δεν έχει καμία απολύτως αρμοδιότητα επικύρωσης ή μη των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης.
Στην ουσία έχει μόνο δυνατότητα ακύρωσης, μετά από σχετική προσφυγή, καθώς η τυχόν επικύρωση, έστω και δια της τεθλασμένης, δεν χρησιμεύει στην ΕΠΟ σε τίποτε, πλην ίσως ως έναυσμα για τη σύγκληση μιας νέας Γενικής Συνέλευσης ολίγον διαφορετικού περιεχομένου από αυτή που διεξήχθη ήδη.
Γιατί συνεδριάζει σήμερα το Διαιτητικό Δικαστήριο; Στην ουσία άνευ λόγου. Τυπικά, για να κρίνει επί της προσφυγής του Ολυμπιακού με την οποία ζητείται η ακύρωση των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης, αλλά αυτή έχει ήδη συντελεστεί ενώπιον του Ειρηνοδικείου και είναι οριστική.
Όποια απόφαση και να πάρει το Διαιτητικό Δικαστήριο δεν μπορεί να προκύψει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα για την ΕΠΟ. Όσοι υποστηρίζουν πως εάν το Διαιτητικό Δικαστήριο δικαιώσει την Ομοσπονδία θα διεξαχθούν εκλογές το φθινόπωρο του 2020 είναι μακριά νυχτωμένοι και ενσυνειδήτως ψεύδονται για να χαϊδέψουν αυτιά.
Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε μετά την απόφαση του Ειρηνοδικείου να παραιτηθεί της προσφυγής του ενώπιον του Διαιτητικού Δικαστηρίου. Δεν το κάνει επειδή, προφανώς, σέβεται το όργανο, ως το κορυφαίο στην ιεραρχία των ποδοσφαιρικών διαιτητικών οργάνων, σέβεται το ποδοσφαιρικό κανονιστικό πλαίσιο, σέβεται την απαγόρευση προσφυγής στα πολιτικά δικαστήρια (η οποία δεν ισχύει για την ΕΠΟ σε θέματα τροποποίησης καταστατικού, αντιθέτως είναι υποχρεωτική από τον αστικό κώδικα) και επειδή σέβεται τους αρεοπαγίτες που το συγκροτούν.
Κι επειδή κάποιοι ίσως εξανίστανται προτείνω τον εξής προβληματισμό: Εάν το Διαιτητικό Δικαστήριο της ΕΠΟ απορρίψει την προσφυγή του Ολυμπιακού, άρα απορρίψει την ακύρωση των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης της ΕΠΟ και το Ειρηνοδικείο Αθηνών επιμείνει στην απόφαση απόρριψης της αίτησης της ΕΠΟ για την επικύρωση των εγκεκριμένων από την Γενική Συνέλευση τροποποιήσεων με το γνωστό ήδη σκεπτικό του, «τίνος θα περάσει» σχετικά με τη διεξαγωγή ή όχι των εκλογών;
Με την ησυχία σας. Πάρτε το χρόνο σας, σκεφθείτε κι απαντήστε …
