Ο Ολυμπιακός ζορίστηκε αρκετά κόντρα σε μια πιο γρήγορη και πιο δεμένη ομάδα, έμεινε με δέκα παίκτες στο 74′ λόγω αποβολής του Τσιμίκα και αναλύοντας την κατάσταση με ψυχραιμία, ο βαθμός της ισοπαλίας αποτελεί πολύ μεγαλύτερο κέρδος απ’ ό,τι φαίνεται…
Το σφύριγμα της λήξη του Πολωνού διαιτητή ήταν μία αγαλλίαση, όχι μόνο ανακούφιση για τον Ολυμπιακό κόντρα στη Μπέτις, 0-0 στο Φάληρο, στο πρώτο ματς των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ. Η μη ήττα, που οφείλεται και στις αποκρούσεις του Γιαννιώτη, είναι επιτυχία για τους «ερυθρόλευκους» κι αυτό δεν είναι υπερβολή, καθότι η ισπανική ομάδα παρουσιάστηκε ανέλπιστα καλύτερη, ας έπαιξε και με τους «αναπληρωματικούς» της. Αναπληρωματικοί βεβαίως που κοστίζουν πολλά εκ. ευρώ και που σε οποιαδήποτε ομάδα κατώτερου πρωταθλήματος από το ισπανικό θα ήταν όχι απλώς βασικοί, αλλά σούπερ σταρ…
Ο Μαρτίνς μάλλον αιφνιδίασε με την 11αδα του. Χρησιμοποίησε από την αρχή τον Χασάν στην επίθεση αντί του Γκερέρο, επιλογή που μάλλον ήταν ατυχής, αφού ο Ολυμπιακός θα πήγαινε να «κλέψει» κι όχι να κερδίσει το ματς. Το μαρτυράει η κατοχή μπάλας, όπου σε κάποια στιγμή έφτασε στα 71% – 29%, οπότε ο Γκερέρο ήταν απαραίτητος.
Ωστόσο, ο Ολυμπιακός πήρε το βέλτιστον του ματς, τον έναν βαθμό δηλαδή κι ελπίδα. Το θεωρητικά δίκαιο θα ήταν να χάσει με όσες ευκαιρίες δημιούργησαν οι Ισπανοί. Μπορούσε, όμως και να το πάρει στις ευκαιρίες με τον Ποντένσε και τον Φετφατζίδη, που ήταν κλασικές.
Σε τέτοια παιχνίδια όπου ο αντίπαλος είναι σαφώς ανώτερος, εκείνο που μπορεί να δώσει τη νίκη στον κατώτερο είναι οι «στιγμές» του. Στατιστικά θα τις έχεις. Δεν τις έκανε γκολ, δεν κέρδισε, αλλά δεν έχασε κιόλας.
Όσο, όμως, οι μέρες κυλούν, είναι προφανές ότι ο Ολυμπιακός θα καλυτερεύει, διότι έχει και το κατάλληλο υλικό να το κάνει. Και μέχρι να παίξει το επόμενο ματς στο Μιλάνο, θα έχει καταγράψει όλες τις «χημικές εξισώσεις» που έχει στο μυαλό του ο Πέδρο Μαρτίνς.
Στο πρώτο μέρος η διαφορά μεταξύ του Ολυμπιακού και της Μπέτις ήταν ολοφάνερη υπέρ των Ισπανών, έστω κι αν έπαιζαν με οκτώ αναπληρωματικούς. Ο Ολυμπιακός, συνεπώς, θα έπρεπε να μπει σε διαδικασία «κλοπής» του αγώνα.
Θα μπορούσε να το είχε καταφέρει στη φάση με τον Ποντένσε, δεν το πέτυχε, τέλος. Κι ήταν ευτύχημα που ούτε οι Ισπανοί βρήκαν δίκτυα στη φάση που ο Τσιμίκας πρόλαβε την τελευταία στιγμή τον Μορόν.
Γενικά, στο πρώτος μέρος οι Ισπανοί κυκλοφορούσαν με υπομονή την μπάλα, σαφώς καλύτερα από τον Ολυμπιακό. Είναι αλήθεια, πάντως, πως όταν ο Ολυμπιακός είχε την μπάλα, δεν έκανε το ίδιο, παρά… βιαζόταν να την προωθήσει μπροστά με συνέπεια να τη χάνει.
Στο δεύτερο μέρος ο Ολυμπιακός έχασε τη σούπερ ευκαιρία με τον Φετφατζίδη σε τετ – α – τετ με τον Ισπανό γκολκίπερ πέταξε τη μπάλα επάνω του. Ο Ποντένσε ήταν ο δημιουργός στο 51′.
Απάντησαν ωστόσο αμέσως οι Ισπανοί με κεφαλιά του Μορόν., έχασαν και κλασική ευκαιρία με τον Σέρχιο Λεόν, από τραγικό λάθος του Βούκοβιτς.
Με την παρότρυνση του λαού του ο Ολυμπιακός πέρασε μπροστά και ο Καμαρά έκανε φοβερό σουτ που απέκρουσε με υπερένταση ο Ισπανός γκολκίπερ.
Το παιχνίδι τελείωσε με την Μπέτις να ελέγχει την μπάλα, να χάνει ευκαιρίες τον Ολυμπιακό ν’ αμύνεται με νύχια και με δόντια, καθότι από το 74′ αποβλήθηκε ο Τσιμίκας και τελικά να παίρνει έναν βαθμό.
