Ο Ανδρέας Καταχανάς σχολιάζει τα νέα όπλα του ανανεωμένου ΠΑΟΚ, τον δουλεμένο Παναθηναϊκό καθώς και όσα έχουν μπροστά τους Ολυμπιακός και Φοίνικας σε έναν δεύτερο γύρο γεμάτο ενδιαφέρον.
Με αλλαγές και με πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον αναμένεται η συνέχεια στη Volley League. Και αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με την τετράδα, η οποία εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα έχει κλειδώσει σε δύο βδομάδες, αλλά περισσότερο με τις μεταβολές των ρόστερ των ομάδων που θα διεκδικήσουν την παρουσία τους στα ημιτελικά.
Ένα πρώτο ορεκτικό γευτήκαμε το Σάββατο στο Κλειστό του Αγίου Θωμά. Ο τρομακτικά αλλαγμένος ΠΑΟΚ έδωσε μάχη μέχρις εσχάτων (το πιστοποιεί αυτό ο τελευταίος πόντος) για να κερδίσει τον Παναθηναϊκό, ωστόσο το ματς το πήρε δίκαια η ομάδα που είχε διαβάσει το παιχνίδι καλύτερα και ήταν πιο έτοιμη.
ΖΕΙ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΠΛΟΚ
Ο φετινός Παναθηναϊκός έχει κάτι που μέχρι τώρα έχει αποδειχθεί κλειδί στον τρόπο που επιστρέφει στα σετ όταν όλα μοιάζουν χαμένα κι αυτό είναι το μπλοκ: Το είδαμε κόντρα στον Ολυμπιακό, το είδαμε και με τον Φοίνικα, την Κηφισιά και τον ΠΑΟΚ. Είναι ένα κομμάτι στο οποίο ο Ανδρεόπουλος έχει δουλέψει πολύ και οι παίκτες του το υποστηρίζουν στο μέγιστο βαθμό.
Ο Ρανγκέλ δεν μας ήταν άγνωστος όταν ήρθε στον Παναθηναϊκό. Γνωρίζαμε τα χαρακτηριστικά του. Αθλητικός κεντρικός που σκεπάζει το φιλέ και τρομάζει στην καλή του μέρα. Αυτό έκανε και κόντρα στον ΠΑΟΚ. Ο Βραζιλιάνος είχε 50% αποτελεσματικότητα στην επίθεση από πρώτο χρόνο, πέντε μπλοκ και έναν άσο: Εντυπωσιακά νούμερα που αποδεικνύουν και το impact που έχει στους Πράσινους.
Και όλα αυτά σε μια μέρα που ο Πελεκούδας δεν έκανε καλό ματς. Παρότι ο ΠΑΟΚ λοιπόν είχε αρκετές λύσεις στην επίθεση, σταμάτησε στο μπλοκ του Παναθηναϊκού, όπου σημαντική συμβολή είχε και ο Στάροβιτς.
ΒΟΗΘΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ
Για τον Στάροβιτς η άποψη μου είναι ίδια με το καλοκαίρι που αποκτήθηκε. Μέχρι τώρα έχει εκλάμψεις στα παιχνίδια και σε αυτή τη στήλη στο FWS το έχετε διαβάσει ουκ ολίγες φορές.
Βοηθά μεν στο μπλοκ και στο να σπάνε οι μπάλες για να απειλεί η ομάδα του στην κόντρα, έχει καλό σέρβις, αλλά δεν είναι αρκετά κυνικός και killer στα χτυπήματα του. Με τα αν ιστορίες δε γράφονται, ωστόσο, αν ο Σέρβος διαγώνιος δεν είχε απογοητευτικά νούμερα στην επίθεση (9/30), ο Παναθηναϊκός θα το έπαιρνε σχετικά εύκολα το παιχνίδι και δεν θα αγχωνόταν τόσο στο φινάλε να τρέξει να καλύψει τη διαφορά.
Οι Πράσινοι δεν έχουν την πολυτέλεια να μην έχουν εξαιρετικό ξένο διαγώνιο που να κάνει τη διαφορά. Ειδικά σε ματς σαν αυτά κόντρα στον ΠΑΟΚ, όπου οι «διόσκουροι» Ανδρεόπουλος – Ράπτης κάνουν… όργια, πρέπει να υπάρχει ένας βασικός επιθετικός πυλώνας που θα τους ξεκουράζει, παίρνοντας τον μεγαλύτερο όγκο των επιθέσεων αποτελεσματικά. Εφόσον τελικά αποκτηθεί ξένος ακραίος (όλα έχουν δρομολογηθεί), τότε θα δούμε και το πραγματικό ταβάνι των Πράσινων.
Ακολουθούν παιχνίδια Κυπέλλου, διπλοί τελικοί με Ολυμπιακό στο Λιγκ Καπ και σε βάθος χρόνου τα ημιτελικά. Αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός δεν έχει περιθώρια για άλλα λάθη και δικαιολογίες. Η πρόοδος πρέπει να φανεί.
ΝΤΕΝ ΝΤΡΙΣ ΟΠΩΣ ΣΜΙΤ
Πάμε στον ΠΑΟΚ τώρα. Έναν ΠΑΟΚ που παρουσιάστηκε αλλαγμένος προς το καλύτερο, μια ομάδα εντελώς διαφορετική, όπως μας συνηθίζει τα τελευταία χρόνια. Αυτό αποτελεί και την απόδειξη το πόσο τραγικός είναι ο σχεδιασμός του καλοκαιριού.
Στους ασπρόμαυρους κάθεται ιδανικά η προσθήκη του Βαν Ντεν Ντρις. Ο Βέλγος διαγώνιος έχει εντυπωσιακά φυσικά προσόντα, εκπληκτικά τελειώματα, ψηλώνει σημαντικά το μπλοκ του Δικεφάλου, ενώ δημιουργεί προβλήματα στην αντίπαλη υποδοχή από το σέρβις.
Μια ματιά στο τάι μπρέικ με τον Παναθηναϊκό αρκεί για να διαπιστώσουμε πως δεν είναι περίπτωση Φαν Ντάικ ή Άλμπο. Ο Ντεν Ντρις αγωνίστηκε σε ένα πολύ πιο απαιτητικό πρωτάθλημα (αυτό της Κορέας) με πολλές προπονήσεις, μεγάλη επιβάρυνση και γρηγορότερο ρυθμό στα παιχνίδια.
Το μόνο αρνητικό που επισημαίνουμε είναι κάποιοι μυϊκοί δύσκολοι τραυματισμοί που αντιμετώπισε στην Ασία. Η Ινσούρανς δεν είχε άλλο περιθώριο να περιμένει πότε θα επιστρέψει στην προτέρα κατάσταση του, τον αποδέσμευσε και προχώρησε στην αντικατάσταση του.
Αν πραγματικά αυτός ο παίκτης βρεθεί στην καλή του μέρα τότε θα κάνει… παπάδες στην Ελλάδα. Η περίπτωση του θυμίζει αυτή του Σμιτ όταν ήρθε στον Ολυμπιακό: Θέματα τραυματισμών, μεγάλο όνομα και όμως έκανε τη διαφορά. Ασφαλώς, για να συμβεί αυτό θα πρέπει και οι υπόλοιποι γύρω του να δουλεύουν σαν καλοκουρδισμένο ρολόι.
Ο ΑΘΟΡΥΒΟΣ ΜΑΡΣΑΛ ΚΑΙ Ο ΜΕΤΡΙΟΣ ΦΙΛΙΠΟΦ
Στο σαββατιάτικο ντέρμπι, αυτός που πραγματικά ξεχώρισε για την ομάδα του Δεληκώστα ήταν ο Μάρσαλ που θύμισε Σαφράνοβιτς: Ο Καναδός έκανε πολλή δουλειά στην πίσω ζώνη, έβγαλε αρκετές άμυνες και ενέργεια (43% υποδοχή), ενώ είχε και 15 πόντους στην επίθεση. Είναι ουσιαστικά η μόνη μεταγραφή που έκανε το καλοκαίρι ο ΠΑΟΚ και αξίζει πραγματικά.
Χωρίς να εντυπωσιάζει και χωρίς να τραβάει τα βλέμματα πάνω του κάνει ό,τι χρειάζεται στο τάραφλεξ και συμβάλλει στη βελτίωση των συμπαικτών του.
Υπάρχουν όμως και ζητήματα που προβληματίζουν και δεν έχουν να κάνουν με τους δύο προαναφερθέντες. Ο Ιλίνιχ δεν αγωνίστηκε λόγω λουμπάγκο και ουσιαστικά έκλεισε έναν πρώτο γύρο που δε δικαίωσε όσους τον επέλεξαν. Μένουν λίγες μέρες για να κλείσει η μεταγραφική περίοδος: Ο ΠΑΟΚ δεν θα συνεχίσει να φορτώνεται ένα βαρύ συμβόλαιο για να ελπίζει πως θα κάνει το καλύτερο στα κρίσιμα ματς. Θα πρέπει να επιλέξει με ιδιαίτερη προσοχή τον νέο ακραίο.
Ένα άλλο πρόβλημα που φάνηκε και στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό υπήρξε στην πάσα. Γιατί για να είμαστε ειλικρινείς, αν δούμε τους πασαδόρους που έχουν Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και Φοίνικας, αντιλαμβανόμαστε πως είναι και σε καλύτερη κατάσταση και παίζουν πιο γρήγορα από τον Φιλίποφ που είναι έξω από τα νερά του στα περισσότερα ματς.
ΤΟ ΠΙΟ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΟ ΝΤΕΡΜΠΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ
Ακολουθεί το Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ στην πρώτη αγωνιστική του δευτέρου γύρου. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δούμε την απόσταση που έχουν οι δύο ομάδες. Οι νέοι του ΠΑΟΚ θα έχουν βρει περισσότερο ρυθμό (καλό ντεμπούτο για… ανενεργός ο Μπιέλιτσα) ενώ ο Ολυμπιακός θα κυνηγήσει να κλειδώσει την πρωτιά βάσει και του εύκολου προγράμματος που έχει στον δεύτερο γύρο.
Ακόμα κι αν ο Φίνγκερ δεν αγωνιστεί λόγω τραυματισμού, οι Ερυθρόλευκοι καλούνται να αποδείξουν πως η ομοιογένεια που έχουν είναι σημαντικότερη από οποιαδήποτε προσθήκη.
Πιστεύω πως θα είναι ένα πραγματικά ενδιαφέρον ντέρμπι, η ψαλίδα των δύο ομάδων μοιάζει να κλείνει με τις προσθήκες του ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός καλείται να πάρει ένα γεμάτο ματς από τον Χουσάι, όπως στον πρώτο γύρο. Αν τελικά οι Ερυθρόλευκοι δεν κάνουν την έκπληξη και δεν αποκτήσουν κάποιον παίκτη μέχρι το φινάλε του Γενάρη θα πρέπει να δουν τον Αλβανό ακραίο να κάνει μεγάλα παιχνίδια και να συμπαρασύρει (θετικά) με την απόδοση του τους υπόλοιπους.
Εν ολίγοις, θα πρέπει να ζήσει με το ρίσκο που παίρνει και να διατηρήσει τα εγχώρια κεκτημένα απέναντι σε αντιπάλους που έχουν επίσης μεγάλη δίψα και το δείχνουν με τις κινήσεις τους μεσούσης της χρονιάς με στόχο να διεκδικήσουν την υπέρβαση.
Υ.Γ. Εντυπωσιακή εμφάνιση του Φοίνικα στη Μίκρα απέναντι στον Ηρακλή. Η ομάδα της Σύρου με την ONEX έχει περάσει σε μια νέα εποχή που μπορεί να επηρεάσει σε θετική κατεύθυνση το ελληνικό βόλεϊ.
Οι «πειρατές» έπαιξαν ωραία απέναντι σε έναν Ηρακλή με αγωνιστικά και -όχι μόνο- προβλήματα. Ο Πέπε έκανε γεμάτο ντεμπούτο και αυτό είναι το καλύτερο νέο: Ο Αργεντινός ανεβάζει επίπεδο την ομάδα του Παβλίσεβιτς που βλέπει και τον Μπουτσούγιεβιτς να αποδίδει καλύτερα και να αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια με έναν ξένο διαγώνιο.
Ο Σέρβος πασαδόρος είναι από τις αδυναμίες μου στο φετινό πρωτάθλημα για τη συνολική νοοτροπία του: Το πάθος και η δίψα για την εξέλιξη όλης της ομάδας και όχι μόνο του ίδιου, ο τρόπος που αγωνίζεται και η ενέργεια που βγάζει. Μόνο με αυτό το mentality μια επαρχιακή ομάδα που κοσμεί το άθλημα μπορεί να κοιτάξει στα μάτια (το κάνει ήδη στα ματς της κανονικής περιόδου) τους μεγάλους όταν η μπάλα θα καίει.
Με τον Πέπε και τον Μπουτσούγιεβιτς να ανεβάζουν την απόδοση τους, οι Συριανοί βάζουν ακόμα ψηλότερα τον πήχη. Παράλληλα, όσο παράξενο κι αν ακουστεί, η κατάσταση αυτή με την προσθήκη ξένου διαγωνίου βοηθά και τον Μήλη.
Ο Έλληνας διαγώνιος βρίσκεται στον προθάλαμο της Εθνικής και πλέον μέσω του ανταγωνισμού και στις προπονήσεις μπορεί να παίζει με πιο καθαρό μυαλό όταν του ζητηθεί να μπει στο παιχνίδι. Σημαντικό περιουσιακό στοιχείο τόσο για τον Φοίνικα, όσο και συνολικά για το ελληνικό βόλεϊ.
